تبعيض روا در آموزش عالي ايران با تاكيد بر سهميه‌هاي خاص

Positive Discrimination in Higher Education with Emphasis on Special Quotas

قاعده كلي حاكم بر نظام‌هاي حقوقي اكثر كشورهاي جهان، حمايت يكسان از مردم در برابر قوانين و برخورداري از حقوق و تكاليف است. در نظام آموزش عالي ايران نيز اين قاعده برقرار است، اما با وجود تبعيض در نظام آموزشي ايران مانند عدم توزيع متناسب امكانات آموزشي، دولت به مقابله با اين تبعيض‌ها برآمده و تلاش مي‌كند با توسل به نظام سهميه‌ها آثار تبعيض را كم‌رنگ كند و درصدد رفع آن برآيد. تبعيض روا روشي است كه دولت با توسل به آن درزمينه حق بر آموزش عالي مي‌تواند به اين هدف نايل آيد. اما دراين‌باره دو سوال مطرح مي‌شود: اولاً، آيا در نظام آموزش عالي ايران مي‌توان قايل به تبعيض روا بود يا خير؟ ثانياً، آيا تمام اقدامات به‌عمل آمده را مي‌توان ذيل عنوان تبعيض روا تبيين كرد؟ در اين مقاله تلاش شده است تا با تبيين مفاهيم تبعيض روا، اصول و روش‌هاي به‌كار رفته در اعمال تبعيض روا در نظام آموزش عالي ايران مورد نقد و بررسي قرار گيرد

The general rule governing over the legal systems of the most countries in the world is based on equal protection of people before law and their enjoyment of rights and obligations. This same rule governs higher education system in Iran. However, existence of certain discriminations in the higher education system in Iran due to various reasons, including inappropriate distribution of educational facilities, has made the government to deal with such discriminations. To this end, it tries to dilute the adverse effects of such discriminations and resolve them by resorting to quota system. Positive discrimination is a process by recourse to which the government can achieve this goal. However, two relevant questions arise: 1. Is it possible to allow positive discrimination in the higher education system of Iran? 2. Can all such actions be elaborated under positive discrimination? In elaboration of positive discrimination, this paper tries to make an analytical examination of the principles and measures adopted to exercise positive discrimination in the higher education system of Iran.