بررسي غلظت كلروفرم در آب شرب تهران در سال 1388

Chloroform Concentration in Drinking Water of Tehran, 2009

سابقه و هدف: كلروفرم از محصولات جانبی گندزدايی است كه بر اثر واكنش بين كلر باقي‏مانده در آب با تركيبات آلی به عنوان پيش‌ساز آن‏ها تشكيل می‌شود. وجود اين محصولات جانبی گندزدايی در آب شرب می‌تواند خطرات بهداشت عمومی از جمله پتانسيل سرطان‏زايی داشته باشد. لذا در اين مطالعه غلظت كلروفرم به عنوان شاخص محصولات جانبی گندزدايی با كلر در داخل آب شرب تهران بررسی شد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفی- مقطعی بود كه در آن نمونه‌های مورد نظر از آب خروجی تصفيه‌خانه‌ها و نقاط مشخصی از شبكه‌ توزيع آب در فصول مختلف سال در تهران در سال 1388 برداشت شده و با استفاده از روش‌های استاندارد از نظر وجود تركيبات كلروفرم مورد آناليز قرار گرفت. هم‏چنين پارامترهای دما، pH و غلظت كلر باقيمانده به عنوان مهمترين فاكتورهای در ارتباط با غلظت‌های كلروفرم اندازه‌گيری شدند. يافته ها: ميانگين كل غلظت كلروفرم در آب خروجی از تصفيه‌خانه‌ها و شبكه‌توزيع به‌ترتيب برابر 2/11 و 5/36 ميكروگرم در ليتر اندازه‌گيری شد كه در شبكه توزيع تقريباً 3/3 برابر بيشتر از مقادير مربوط به آب خروجی از تصفيه‌خانه‌هاست. استنتاج: بررسی غلظت‌های كلروفرم در آب خروجی از تصفيه‌خانه‌ها و شبكه توزيع با مقادير دما، pH و كلر باقي‏مانده نشان‌دهنده‌وجود ارتباط مستقيم بين آن‏ها می‌باشد كه اين ارتباط در شبكه توزيع معنی‌دار بوده در حالی كه در آب خروجی از تصفيه‌خانه‌ها اين ارتباط معنی‌دار نبود. هم‏چنين مقادير اندازه‌گيری شده‌ی غلظت‌های كلروفرم پائين‌تر از حدود مجاز قرار داشت.

Background and purpose: Chloroform is a disinfection byproducts (DBPs) that results from reactions between residual chlorine and organic compounds as precursors. The presence of these DBPs in chlorinated drinking water can pose a severe public health threat including potential carcinogenicity. In this study chloroform concentrations as an indicator of DBPs of chlorinated water was evaluated in Tehran’s drinking water system. Material and Methods: This study was a cross-sectional study in which the samples were taken from water treatment outlet and from certain points of the water distribution network in different seasons during 2009. The samples were analyzed for presence of chloroform compounds using standard methods. The temperature, pH, and residual chlorine concentration were measured as the most important factors associated with chloroform concentrations. Results: Total average concentrations of chloroform in the water treatment plant outlet and in the distribution network were 11.2 and 36.5 micrograms per liter, respectively. These amounts in distribution network concentrations were almost 3.3 times more than the amount of water treatment outlet concentrations. Conclusion: Evaluation of chloroform concentrations in the water treatment plant outlet and distribution network involving temperature, pH, and chlorine residual indicated a direct correlation between them, which was significant in distribution network system and non-significant in the water treatment plant.