تاريخچه و پيشينه علوم انساني اسلامي در ايران بعد از انقلاب اسلامي

The History of Islamic Human Sciences; After Islamic Revolution in Iran

به دليل ماهيت اسلامي بودن انقلاب 1357 در ايران، موضوع اسلامي‌سازي علوم انساني در اوايل انقلاب و سالهاي بعد از آن از سوي رهبران انقلاب اسلامي برجسته شد. هدف: هدف اين پژوهش، بررسي تاريخچه و پيشينه علوم انساني اسلامي بعد از انقلاب اسلامي و همچنين بررسي تلاشهاي صورت گرفته در زمينه علم ديني در اين برهه زماني بوده است. روش: روش اين پژوهش، توصيفي- تحليلي بوده كه با استفاده از منابع كتابخانه‌اي انجام شده است. يافته‌ها: در سال‌هاي بعد از انقلاب اسلامي، نهادهاي بسياري در كشور تشكيل شده‌اند كه علوم انساني با آموزه‌هاي اسلامي منطبق شود. از جمله آنها، نهادهاي تاثيرگذار حوزه و دانشگاه بوده‌اند كه تلاشهايي را براي تطبيق محتواي دروس دانشگاهها با آموزه‌هاي اسلامي انجام داده‌اند كه البته اين تلاش‌ها به صورت ريشه‌اي تاثيرگذار نبوده است. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه با وجود تلاش هاي زيادي كه در زمينه اسلامي سازي علوم انساني در كشورمان بعد از انقلاب انجام شده است و نهادهاي زيادي در اين راستا تاسيس شده اند اما اين تلاشها انتظارات رهبر معظم انقلاب را برآورده نكرده است.

Objectives: This short piece of writing intends to elucidate the history of Islamic human sciences after Islamic revolution and also the development of religious sciences in Iran. Method: The method of the research is descriptive-analysis and library resources. Results: The results of the survey show many institutes after Islamic revolution with the aim of combining human sciences with Islamic teachings including seminary and university. They attempted to match pedagogical texts of universities with Islamic trainings. Conclusion: The author of the present article believes the efforts of institutes such as seminary and universities to match the universities educational texts with Islamic framework have not been basically operational.