تاثير شبهقاره هند بر رقابتهاي روس و انگليس در فلات شرقي ايران

The effect of Indian subcontinent on the rivalries of Russia and England in the eastern plateau of Iran

شبه قاره هند در قرن نوزدهم ميلادي كانون تحولاتي بود كه سرنوشت مناطق شرقي فلات ايران را دگرگون كرد. هدف اين مقاله بازشناسي مناسبات انگلستان و روسيه با ايران در عصر فتحعليشاه قاجار است و بر جنبههاي مختلف اين مناسبات با حكومت بريتانيا و فرمانداري كل هند تاكيد گرديده است. پژوهشگران كوشيدهاند با مراجعه به منابع اصلي دوره قاجار به روش مطالعه روندي، نقش استعمار را در فلات شرقي ايران توصيف تاريخي نمايند. اين بررسي نشان داد كه هدف اصلي روس و انگليس تضعيف دولت ايران بوده است و در اين خصوص فرقي با هم نداشتهاند. آنان هرجا كه منافعشان ايجاب ميكرده است؛ به راحتي تعهداتشان را ناديده گرفته، از دست يازيدن به روشهاي ناسالم ديپلماسي و حتي استفاده از نيروي نظامي خودداري نكردهاند.

In the nineteenth century, the Indian subcontinent was the home of evolutions that changed the destiny of the eastern areas of Iran plateau. The goal of this article is to recognize the political ties England and Russia had with Iran during the kingdom of Fath Ali Shah Qajar and to emphasize different aspects of such relationships with British and Indian general governorship. Referring to the first-hand sources on Qajar dynasty, the researchers have tried to historically describe the role of colonialism in the eastern plateau of Iran, taking advantage of procedural studies. The present survey indicated that historically speaking, the main goal of Russia and England has been the same: weakening the government of Iran. They used to easily ignore their agreements with Iran, when their benefits demanded, and utilize unfair diplomatic ways; they even did not refrain from using their military forces against Iran.