تعيين خط‌مشي‌ها و عوامل اثرگذار در ارزشيابي دروني گروههاي آموزشي: رويكردي براساس پويايي سيستم

Policy-Making and Factors Affecting Internal Evaluation of Departments: A System Dynamics Approach

چارچوب پژوهش حاضر بر اساس كاربرد روش‌شناسي پويايي سيستم در ارزشيابي دروني شكل گرفته است. هدف از اين پژوهش پيشنهاد مدلي به منظور بررسي و تعيين خط‌مشي‌ها و عوامل اثرگذار در كيفيت گروههاي آموزشي با استفاده از روش‌شناسي پويايي سيستمها بوده است. بر اين اساس، ابتدا عواملي چون عضو هييت‎علمي، دانشجو، دانش آموخته، پذيرفته‌شده، پژوهش، تدريس، دوره‌هاي تحصيلي، بودجه، امكانات و تجهيزات آموزشي و پژوهشي و امكانات و تجهيزات رفاهي به عنوان مولفه‌هاي اثر گذار بر كيفيت گروه از مطالعات نظري، پژوهشهاي قبلي و تحليل عناصر يك گروه آموزشي استخراج و سپس، بر اساس متغيرهاي اثرگذار در هر عامل و روابط بين آنها مدلي كلي براي شبيه‌سازي رفتار گروه آموزشي طراحي شد. مدل طراحي شده پس از تعيين اعتبار رفتاري و ساختاري با داده‌هاي يك گروه مفروض مورد آزمايش قرار گرفت. با اجراي مدل در يك دوره چهار ساله و با توجه به مقادير اوليه متغيرها و روابط ميان آنها در گروه مفروض مشاهده شد كه گروه روندي توسعه‌اي را در پيش گرفته است. با استفاده از اين مدل مي‌توان علاوه بر بررسي نتايج و پيامدهاي حاصل از اعمال خط‌مشي‌هاي پيشنهادي تصميم‌گيران، ميزان تاثير متغيرها را در كيفيت گروه مطالعه كرد. در نتيجه، مديران و تصميم‌گيران مي‌توانند از مدل پيشنهادي مانند آزمايشگاهي براي بررسي و آزمون سياستها و خط‌مشي‌هاي خود استفاده كنند.

The present research is based on the application of system dynamics in internal evaluation. It aims to present a model in which policies and factors affecting quality in educational departments are investigated and determined, using system dynamics methodology. In the first step, factors having an impact on the quality of departments are selected based on relevant research theories, previous studies and factor analysis of departments. The factors include: faculty members, students,… members of the department, students, graduates, admitted students, research, teaching and learning educational programs, budget and educational and research equipment and facilities. In the second step, a general model is suggested to simulate the behavior of a department according to variables relevant to each factor. Then, the structural and behavioral validity of the model is tested against departmental hypothetical data. Finally, the simulated model is applied over a four-year span of time. Results indicate an improving trend in the quality of the departments supposed. The model can be used for analysis of not only the efficiency and effectiveness of the policies proposed by decision-makers but also the effectiveness of each variable in Promotion of the quality of a department. Therefore, such a model provides a simulating tool for managers and decision-makers to test and assess their policies and strategies. Keywords : System Dynamics, Modeling, Simulation, Internal Evaluation, Quality Improvement, and Higher Education.