بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و توانمندسازي روان شناختي كاركنان (مطالعه موردي: استانداري قم)

Study of Relationship between Social Capital and Employeesʹʹ Psychological Empowerment (Case Study: Qom province local governornment office)

امروزه توجه به سرمايه اجتماعي ضرورتي بيش از پيش پيدا كرده و تحقيقات نشان دهنده آن است كه مديريت و بهبود چنين سرمايه اي در جوامع و سازمان ها مزيت هاي برجسته اي را به همراه دارد. سازمان ها مي توانند با تقويت اين سرمايه، كارآيي ساير منابع را در جهت اهداف خود افزايش دهند. تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و توانمندسازي روان شناختي كاركنان در سطح استانداري قم انجام شده است. در اين راستا ارتباط ميان ابعاد ساختاري، ارتباطي، و شناختي سرمايه اجتماعي با توانمندسازي روان شناختي كاركنان با استفاده از آزمون همبستگي اسپيرمن و رگرسيون مورد تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه بين ابعاد ساختاري، شناختي و رابطه اي سرمايه اجتماعي با توانمندسازي روان شناختي كاركنان همبستگي وجود دارد،كه بيشترين همبستگي مربوط به بعد ارتباطي سرمايه اجتماعي با توانمندسازي روان شناختي بود.

Nowadays, consideration to social capital has found increasing necessity and researches indicate that management and improvement of this capital has prominent advantages in communities and organizations. Organizations can increase the efficiency of their resources toward theire goals by reinforcing social capital. This article has investigated the relationship between social capital and employee psychological empowerment in Qom Province local governornment office. For this porpuse, relationship between social capital dimentions (structural, relational, and cognitive) and employeesʹ psychologi-cal empowerment was studied using spearman’s correlation and regression. The results of the research indicated that there was significant correlation among social capital dimentions (structural, relational and cognitive) and employee psychological empowerment. The Highest correlation was found between relational dimention of social capital and employeesʹ psychological empowerment.