تبيين مسايل صنعت گردشگري جمهوري اسلامي ايران حسن زارعي متين

Explaining I.R. of Iran’s Tourism Industry Challenges

جاذبه‌ها و مقاصد بي‌بديل ايران، استعداد بسيار زيادي را براي اين كشور در استفاده از مزايا و منافع صنعت گردشگري ايجاد كرده است؛ اما بر اساس آمار شوراي جهاني سفر و گردشگري، در سال 2011 (از ميان 182 كشور)، رتبه ايران از حيث مشاركت صنعت گردشگري در توليد ناخالص ملي، 127، از نظر ميزان مشاغل صنعت گردشگري و شاغلان آن، 135 و از حيث سرمايه‌گذاري در صنعت، 138 است؛ و در حالي كه بر اساس مقاصد گردشگري موجود بايد حداقل 5% از درآمد گردشگري جهان را به خود اختصاص دهد در سال 2011 در حدود 4/0% از درآمد جهاني، نصيب ايران مي‌شود كه نشان از وضعيت نامطلوب صنعت گردشگري و استفاده نكردن از قابليت‌ها و استعدادهاي كشور دارد. از اين رو ضروري است مسايل عمده اين صنعت، شناخته و تبيين شود. اين مقاله با اين هدف و با استفاده از روش تحقيق آميخته اكتشافي و با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي در بخش كيفي و استفاده از روش پيمايشي و استفاده از مدل معادلات ساختاري در بخش كمي به بررسي مسايل صنعت گردشگري پرداخته و پس از دستيابي به كفايت نظري در مصاحبه با خبرگان و اجراي روش تحليل محتواي كيفي بر روي مصاحبه‌ها، اقدام به توزيع پرسشنامه با استفاده از روش پيمايشي نموده و به 22 مسيله عمده صنعت گردشگري كشور در 4 دسته مسايل سطح دولتي صنعت، مسايل بخش خصوصي صنعت، مسايل سطح ملي و مسايل سطح بين‌المللي صنعت دست يافته است.

Iran’s unique attractions and destinations has created a great potentiality for utilising tourism industry. However, according to statistics of the World Travel and Tourism Council in 2011, among 182 countries, Iran ranked 127th in terms of the contribution of tourism industry to GDP, 135th in terms of the level of employment in tourism industry, and 138th in terms of investment in the industry, while, according to the existing tourist destinations in the country, at least 5% of the global income of tourism industry should be gained by Iran. This number was 0.4 in 2011, which is a sign of an undesired situation in the industry and failing to make use of the existing capabilities and potentials of the country. Therefore, it is necessary to identify and explain the major problems of this industry. This research is to realise a part of this end. For the qualitative part of this research, exploratory mixed method and qualitative content analysis were used. On the other hand, survey method and structural equations were used in the quantitative part. After acquiring theoretical sufficiency by interviewing the experts of the field and applying qualitative content analysis on interviews, some questionnaires were distributed in order to conduct a survey. Finally, 22 major problems were identified for the country’s tourism industry, classified into four categories, namely government sector problems, private sector problems, national level problems, and international level problems.