بررسي ﺗﺄثيرات تغيير اقليم بر طول فصل رشد در چشم‌انداز 2020 تا2050 در چند نمونه اقليمي ايران

A Study of the Effects of Climate Change on Length of Growing Season in Several Climatic Regions of Iran

از ديدگاه هواشناسي كشاورزي، فصل رشد عبارت است از دوره‌اي كه گياه قادر به رشد باشد. اين دوره عموماً به فاصله بين آخرين يخبندان بهاره و اولين يخبندان پاييزه، كه دما از آستانه‌اي معين بالاتر است (صفر يا 5 درجه سانتي‌گراد)، اطلاق مي‌شود. در آينده يكي از روش‌هاي مطالعه اقليم استفاده از خروجي مدل‌هاي گردش عمومي جوّ است. اما اين مدل‌ها به‌دليل قدرت تفكيك زماني و مكاني پايين گوياي تغيير اقليم منطقه‌اي نيستند. در اين تحقيق از مدلي آماري براي ريزمقياس‌نمايي نتايج مدل‌هاي گردش عمومي جوّ، تحت دو سناريوي انتشار A2 و B1، در چند نمونه اقليمي استفاده شد. نتايج اين تحقيق براي چشم‌انداز 2020 تا 2050 بر مبناي سناريوي A2 نشان مي‌دهد براي آستانه دمايي صفر درجه سانتي‌گراد طول فصل رشد در مقايسه با اقليم گذشته در ايستگاه‌هاي مشهد، تهران، اصفهان، رشت، و زاهدان افزايش و در ايستگاه‌هاي تبريز، كرمان، و گرگان كاهش خواهد يافت. تحت سناريوي B1، مشخص شد متغير مذكور در ايستگاه‌هاي مشهد و تهران و رشت روندي افزايشي و در ايستگاه‌هاي كرمان و گرگان روندي كاهشي در مقايسه با اقليم گذشته دارد. براي آستانه دمايي 5 درجه سانتي‌گراد طول فصل رشد بر مبناي سناريوهاي A2 و B1 براي همه ايستگاه‌ها، به جز شيراز، افزايش خواهد يافت. براي 5 روز متوالي با آستانه دمايي كمتر از 5 درجه سانتي‌گراد، تحت سناريوهاي A2 وB1، در ايستگاه‌هاي تهران، مشهد، اصفهان، تبريز، كرمان، و كرمانشاه افزايش خواهد يافت. به‌طور كلي، طول فصل رشد براي هر سه آستانه دمايي تحت هر دو سناريوي انتشار در ايستگاه‌هاي مشهد و تهران و رشت افزايش خواهد يافت و در ايستگاه اصفهان فقط با آستانه دمايي صفر درجه مبتني بر سناريوي B1 تغييري مشاهده نشد و براي بقيه حالات در اين ايستگاه روندي افزايشي مشاهده شد.

In agricultural meteorology, the growing season is the period within each year when crops can be grown from a view of thermal conditions. This period is in general, between the last and first frost dates in spring and autumn when temperature is above a specific threshold. There are two other definitions when using a 5 °C as threshold. One of the methods employed in studying future climate is using the General Circulation Models (GCMs), but these models bear low temporal and spatial resolutions and can’t show local changes. In this study, statistical model LARS-WG has been used for downscaling GCMʹs outputs under A2 and B1 emission scenario conditions in several climatic regions of Iran during the period of 1961-2004 for an estimation of Growing Season Length (GSL). The results revealed that growing seasons of 0°C threshold (under the two scenarios) will increase during 2020 to 2050 in Mashhad, Tehran and Rasht stations while decrease in Kerman, Gorgan, and Tabriz in comparison with their past climates. GSL with 5°C threshold under two scenarios will increase in all the stations except for Shiraz station. In general GSL for all the three definitions under both scenarios would increase in Mashhad, Rasht and Tehran. In case of Esfahan, no significant trend was observed, using 0°C threshold and B1 scenario, and an increasing trend observed for the rest of the conditions.