ارزيابي عوامل مرتبط با مرگ مير و جراحت در تصادفات موتورسواران در استان خراسان شمالي

Evaluation of Factors Related to Deaths and Injuries in Motorcycle Accidents in North Khorasan Province

سابقه و هدف : مرگ و مير و جرح ناشي از تصادفات در كشورهاي جهان سوم اكثراً در ميان عابران پياده، مسافران و موتورسيكلت سواران رخ مي‏دهد.رشد هم‎زمان جمعيت جوان كشور و توليد موتور‎سيكلت‎ باعث استفاده افراد زيادي از اين وسيله شده است. پژوهش حاضر با هدف تعيين عوامل مرتبط بر تصادفات منجر به جرح و فوت در موتورسواران استان خراسان شمالي در نوروز 1391 انجام شد. مواد و روشها : در اين مطالعه توصيفي-مقطعي كه از تاريخ 25 اسفند ماه 1390 تا 15 فروردين 1391 به مدت 20 روز به صورت سرشماري انجام گرفت،اطلاعات مورد نظر از طريق چك ليستي گردآوري گرديد كه شامل 3بخش مشخصات جمعيتي ، مشخصات حادثه و مشخصات حادثه ديده بود. و جهت آناليز داده‌ها از نرم افزار SPSS18 استفاده شد. يافته ها : 122 تصادف موتورسوار رخ داد كه تمامي رانندگان مرد و 70 مورد (57/9%) از آن‌ها متاهل بودند. ميانگين سني موتورسواران 27/3 با انحراف معيار 10/6 سال بود. 106 موتور سوار (86/9%) فاقد گواهينامه رانندگي بودند و 98/4% نفر از موتورسواران هنگام حادثه كلاه ايمني نداشتند. بيشترين تصادف با 37/4%در داخل شهر بود. آسيب به اندام‎ها با 53% بيشترين نوع جراحت وارده به موتورسواران بود.2/5% صدمات به سرو گردن باعث مرگ و 64/1% باعث مصدوميت هاي منجر به بستري گرديد. 71/4% از صدمات لگن و تنه، 64/3% صدمات به اندام ها و 58/3% صدمات چندگانه در تصادفات باعث راهي شدن موتورسواران به اتاق عمل گرديد. نتيجه گيري: نظارت بيشتر بر استفاده از تجهيزات حفاظتي، دارا بودن گواهينامه رانندگي و دستورالعمل‏هايي جهت ساخت موتورسيكلت هايي با ضريب امنيتي بالا از جمله راهكارهاي موثر در كاهش صدمات و تلفات به شمار مي‎آيند كه توجه بيشتر مسيولين را مي‎طلبد.