تحليل ارتباط تحقيق وتوسعه ( R&D )، سرمايه انساني و بهره وري كل عوامل توليذ در بخش صنعت ايران

امروزه افزايش بهره وري در بخش صنعت علاوه بر اينكه تحت تاثير سرمايه گذاري تحقيق و توسعه است، بلكه تحت تاثير سرمايه انساني نيز قرار مي گيرد. بر اين اساس مطالعه حاضر نشان مي دهد كه بهره وري كل عوامل توليد در بخش صنعت به مخارج تحقيق و توسعه داخلي، سرمايه گذاري تحقيق و توسعه شركاي تجاري، سرمايه انساني و درجه بازي اقتصاد بستگي دراد. براي اين منظور معادله بهره وري كل عوامل توليد صنعت با روش شناسي مدلهاي رگرسيوني خود توضيح برداري با وقفه هاي گسترده (ARDL) و به كمك مجموعه سري زماني بين سالهاي 1388-1358 تخمين زده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه اثر مخارج سرمايه گذاري در R&D داخلي بر بهره وري صنعت ضعيف تر از انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري در اين بخش است. در ضمن متغيرهاي سرمايه انساني و درجه بازي اقتصاد داراي تاثير مثبت بر بهره وري كل صنعت است. با توجه به نتايج بدست آمده از تحقيق، در نهايت توصيه مي شود كه سهم قابل توجهي از توليد ملي به هزينه هاي تحقيق و توسعه و آموزش نيروي انساني اختصاص يابد. علاوه بر اين لازم است كه در انتخاب شركاي تجاري در آينده صنعت دقت لازم به خرج داده شود، زيرا كه سرريز تحقيق و توسعه از كشورهاي با دانش بالا بيشتر از كشورهاي در حال توسعه است.