بررسي ارتباط بين شاخص توانايي انجام كار و عوامل استرس‌زاي شغلي در پرستاران بيمارستان‌هاي منتخب پليس

Study the Relation between Occupational Stress and Work Ability Index among Nurses of Selected Military Hospital

مقدمه: توانايي انجام كار به معناي درجهايي تعريف مي‌شود كه در آن فرد بر اساس سطح س?متي خود از نظر فيزيكي يا ذهني قادر است با نيازهاي شغلي خود سازگار شود. اين شاخص مي‌تواند تحت تاثير عوامل متعدد فردي و شغلي قرار گيرد. مطالعه حاضر جهت تعيين مهم‌ترين عوامل مهم استرس‌زاي شغلي و بررسي ارتباط آن‌ها با توانايي انجام كار در پرستاران صورت گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر نتيجه بررسي 103 پرستار 20 تا 40 ساله شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب پليس بود. استرس شغلي با استفاده از پرسشنامه ارزيابي استرس شغلي كه براي كاركنان مراكز بهداشتي و درماني طراحي شده و داراي 7 بعد بود، ارزيابي شد. توانايي انجام كار هم با استفاده از شاخص توانايي انجام كار اندازه‌گيري شد و نمرهي كلي آن با جمع امتياز پاسخ‌هاي داده شده به هفت بعد محاسبه شد. يافته‌ها: 45/6% و 17/5% از پاسخ‌دهندگان ، سطح توانايي انجام كار خود را به ترتيب در سطوح خوب و عالي گزارش نمودند. بر اساس اظهارات فردي اعضاي نمونه، كار بيش‌از حد، زندگي شغلي، بوروكراسي و محدوديت‌هاي زماني عواملي بودند كه بيشترين استرس را در شغل پرستاري ايجاد كردند. يافته‌ها همچنين نشان دادند كه ميان شاخص توانايي انجام كار و عوامل ضعف در سازماندهي كاري، ارتباط با مافوق، انتظارات نا‌به‌جاي بيماران، پاسخ‌گويي 24 ساعته‌، زندگي شغلي و خصوصي، محدوديت زماني، كاغذ بازي، تهديد‌هاي قانوني، ‌درگيري با بيماران و خانواده‌هاي آن‌ها و ارتباط با همكاران رابطهي منفي و معناداري وجود داشت. در اين مطالعه همچنين مشخص شد كه نوبت كاران چرخشي بطور معناداري استرس كلي بيشتري نسبت به كاركنان با شيفت كاري ثابت دارند (0/039=P). نتيجهگيري: استرس شغلي مي‌تواند با شاخص توانايي انجام كار ارتباط داشته باشد. در اين مطالعه مشاهده شد، پرستاران با شاخص توانايي انجام كار پايين، برخي از فاكتورهاي استرس‌زاي شغلي را بيشتر از پرستاران با شاخص توانايي انجام كار بالا، درك مي‌كنند.

Background: Maintenance of work ability and continuous effort to improve reduced work ability of employees is a major concern for managers particularly for those who are involved in healthcare settings. Present study was, therefore, conducted to explore the main sources of work stress at work and study their relation between work ability among nurses who work in military hospital. Methods and Materials: A total of 103 nurses aged 20-40 years from selected military hospitals were included in this cross sectional study. Work stress was tested by Occupational Stress Assessment Questionnaire (OSAQ) which has been created for healthcare workers and comprised seven groups of stressors. Work ability was assessed by the Work Ability Index (WAI) and the score was calculated from answers to its seven dimensions. Results: Approximately 45.6% and 17.5% of the respondents reported good and excellent work ability respectively. The most perceived stressors were: Work overload, Professional life, Excessive paperwork and Time limits. Negative correlation observed between WAI and Poor work organization, Poor communication with superior, patientsʹ inadequate expectations, 24-h responsibility, Professional life, Time limits, Excessive paperwork, Threats of lawsuit, Conflicts with colleagues and patients and their family(p < 0.05). Shift workers reported significantly higher level of stress than nurses with fixed work time (p=0.039). Conclusions: Work stress can be correlated to WAI. We found nurses with lower WAI perceived some of occupational stressful factors more than nurses with higher WAI.