سير و سلوك اشراقي بر اساس قصه غربت غربي

`The Journey of Truth Eshraghi based on Ghorbate- Gharbi Story

انسان معاصر خود حقيقي خويش را گم كرده و در اين عالم احساس بيگانه بودن دارد. نفس انسان همواره در تلاش است تا از غربت عالم طبيعت و خراب آباد غربي خود بگريزد و روح خود را به گونه اي پرورش دهد تا به عالم علوي بپيوندد. تحقق مرگ يا فناي كامل از تعلقات همان گشوده شدن بندهاي دام است كه در نتيجه آن پيوستن دايم به حضرت حق حاصل مي آيد. سهروردي در اين حكايت، گرفتار شدن در دامگه ناسوتي و روش هاي رهايي جستن و مراحل آن را در قالب سفري تمثيلي به تصوير مي كشد. اين پژوهش اين حقيقت را آشكار كرده است كه اگرچه مشكلات سفر و طولاني بودن آن و گذر از موانع، كوه ها، سرزمين ها و اقليم ها و... طبيعتاً وجود دارد، اما انسان مي تواند پس از معرفت و شناخت نسبت به خويشتن، به مدد و دستگيري پير طريق با طيّ مراحلي از حصار قواي مادي و خيالي اندك اندك آزاد شده و از درياي خلق فاصله گرفته و در نتيجه اين مجاهده به استكمال نفس و معرفت عوالم هستي و اطراف و اكناي آن دست يابد.

In Suhrawardiʹs opinion, soul is a light of ‘triumphal’ or ‘victorial’ lights that while is from east world, has belonged to material body; involved to its possession and trapped to the dark world. seekerʹs soul finds his true position after knowledge itself and seeks to achieve it. Main theme of Sheikh Eshraghʹs writing in symbolic languages include the way back to real home, obstacles ahead and following steps with guidance of leader. Suhrewardiin symbolic form, occasionally, express some clauses for entering into soul world and spiritual experiences.Based on Sohrawardi’s Mystical opinions, highperfection of soul is his more sameness to Allah. This is what the mystical writings are preparing premises for its explanation. Key words: Falling, Ghorbate- Gharbi, The Conduct, Mystic, Live River, Mount Sinai, Sohrewardi. ?