ارتباط عرفان و هنر اسلامي وتجلّي آن در معماري آرامگاه

Theosophy and its Relation to Islamic Art

وابستگي هنرهاي مختلف به مباحث عرفاني چنان عميق و پيچيده است كه فرض جدايي آنها از يكديگر محال مي‌نمايد. اين همبستگي در بين اديان الهي و هنر بومي آن كشورها به خصوص شريعت مقدّس اسلام آشكارتر است؛ پس آيا عرفان ابزاري موثّرتر وسخنگوتر وشارحي برتر از هنر براي معرفي و حضور خود نداشته است و آيا مي‌توان گفت عرفان متعلّق به ذات وماهيّت تمام اديان است؟ در اين مقاله سعي شده به روش اسنادي اهمّيّت هنر معنوي و تجلّي عرفان در هنر اسلامي مورد بررسي قرارگيرد و زيبايي‌هاي فراموش شده، يادآوري گردد ودر نهايت نقش اساسي عرفان در جهت بخشيدن وهدايت هنر و هنرمندان به سوي مقصد الهي شان بيان شود.

The relation between different arts and theosophical discussion is so deep and complex that their separation seems impossible. This relationship among divine religions - especially holy religion of Islam - and local arts of their countries is more obvious; so, can we say theosophy belongs to nature of all religions? And have not religions found more effective and representative tools than arts to introduce itself yet? This study through documentary research has tried to investigate the importance of conceptual arts and manifestation of theosophy in Islamic art, remind forgotten beauties and finally represent fundamental role of theosophy in order to lead arts and artists to divine destinations. Key words: theosophical art, mysticism, glory of the Lord, the visible world.