بررسي بروز ماركر سيكلواكسيژناز-2 به روش ايمونوهيستوشيمي در تومورهاي ترانزيشنال مثانه

Immunohistochemical expression of Cyclooxygenase-2 in urinary bladder transitional cell carcinomas

زمينه و هدف: شايع‌ترين نوع سرطان مثانه، تومور سلول ترانزيشنال می‌باشد. سيكلواكسيژناز-2 (COX-2)، آنزيم كليدی توليد پروستاگلاندين‌ها، به‌عنوان يك مولكول جديد برای درمان هدف‌مند در اين تومور معرفي شده است. در اين تحقيق، به بررسی بروز اين ماركر در تومورهای ترانزيشنال مثانه و ارزيابي ارتباط آن با شاخص‌های بالينی- پاتولوژيكی از جمله درجه و مرحله تومور پرداختيم. روش بررسی: اين مطالعه مقطعی، طی سال‌های 1385 تا 1390 در بخش پاتولوژی بيمارستان سينا تهران انجام گرفت. گزارشات پاتولوژی بيماران با تشخيص قطعی تومور ترانزيشنال مثانه كه تحت عمل برداشتن از طريق پيشابراه قرارگرفته بودند، بازبينی و 40 بيمار انتخاب گرديد. سپس بلوك‌های پارافينی آن‌ها از نظر بروز COX-2 به روش ايمونوهيستوشيمي مورد ارزيابی قرار گرفت. رنگ‌پذيری بيش‌تر از 5% سلول‌های توموری به عنوان بروز مثبت در نظر گرفته شد. يافته‌ها: COX-2 در 5/52% بيماران بروز يافت. تومورهای با درجه بدخيمی بالا بروز بالاتری از اين ماركر را نسبت به ديگر درجات تومور نشان دادند (5/87%) و اختلاف معنی‌داری بين درجات مختلف تومور از نظر بروز COX-2 وجود داشت (0001/0>P). سن بيماران هم با اين ماركر مرتبط بود (03/0=P). بالعكس، اين ماركر با متغيرهايی از جمله جنس، تهاجم لنفاتيك و مرحله تومور ارتباط معنی‌داری نداشت (05/0

Background: Transitional Cell Carcinoma (TCC) is the most common type of urinary bladder cancer. Cyclooxygenase-2 (COX-2), a key enzyme in prostaglandins biosynthesis, has been introduced as a new candidate for targeted therapy in this cancer. In this study, we investigated the expression of COX-2 in urinary bladder TCCs and its relationship with clinicopathological parameters such as tumor grade and stage. Methods: This cross-sectional study was performed in the Pathology department of Sina Hospital in Tehran, Iran during 2006-2011. Pathology reports of patients with definite diagnosis of urinary bladder TCCs who had undergone Transurethral Resection (TUR) were reviewed and 40 cases were selected. Subsequently, COX-2 expression was assessed immunohistochemically by the examination of paraffin embedded tissue blocks. Staining in more than 5% of tumor cells was considered as positive expression. Results: COX-2 was expressed in 52.5% of the patients. High-grade tumors revealed a higher (87.5%) COX-2 expression versus other grades of the lesions and there was a statistically significant difference in COX-2 expression between them (P<0.001). Patientsʹ age was also related to the expression of this marker (P=0.03). In contrast, this marker did not correlate with other characteristics including gender, lymphatic invasion or tumor stage. In addition, perineurial or vascular invasions were not detected in any of the patients. Conclusion: COX-2 expression was seen in more than half of our patients and it had a marked relation to tumor differentiation. Accordingly, this molecule may be a useful tumor marker in the assessment of urinary bladder cancers.