بررسي اثرات داروي ديازوكسايد بر دهليز مجزاي موش صحرايي

Effects of diazoxide on rat isolated atria

زمينه و هدف: پذيرفته شده است كه بازكننده‌های انتخابی كانال‌های پتاسيم وابسته به آدنوزين تری‌فسفات (KATP) نقش موثری در درمان بعضی از بيماری‌های قلبی- عروقی دارند. هدف از انجام اين مطالعه بررسی اثر داروی ديازوكسايد به عنوان يك بازكننده قوی كانال‌های پتاسيم وابسته به ATP بر دهليز مجزای موش صحرايی و حصول دستاوردهايی كاربردی‌تر و دقيق‌تر از ديازوكسايد در زمينه درمان بيماری‌های قلبی- عروقی به ويژه بيماری‌های مرتبط با دهليز از جمله آريتمی دهليزی بود.روش بررسی: در اين مطالعه از 48 سر موش صحرايی نر از نژاد ويستار (Wistar) استفاده گرديد. پس از بيهوش كردن حيوانات، دهليز را جدا كرده و با ثبت توسط دستگاه فيزيوگراف، اثر مستقيم داروی ديازوكسايد بر ضربان و قدرت انقباضی دهليز مجزای موش صحرايی را در زمان‌های پنج، 10، 15 و 20 دقيقه بعد از اضافه كردن ديازوكسايد با غلظت‌های µg/ml100-2 مورد بررسی قرار داديم.يافته‌ها: ديازوكسايد در غلظت‌های µg/ml100-2 منجر به كاهش ضربان انقباضی دهليز از هفت تا 49 درصد (وابسته به غلظت دارو) گرديد (001/0≥P)، درحالی كه اين تغييرات كاهشی برای نيروی انقباضی از 5/1 تا 67 درصد (وابسته به غلظت دارو) بود (001/0≥P).نتيجه‌گيری: اين مطالعه نشان داد كه ديازوكسايد بر عملكرد قلبی اثر وابسته به غلظت مستقيمی دارد و منجر به كاهش ضربان و نيروی انقباضی قلب می‌گردد. به نظر می‌رسد اين اثر در زمينه فعال كردن كانال‌های پتاسيم وابسته به ATP ميتوكندريايی و يا ساركولمايی باشد. هم‌چنين ممكن است اين دارو اثرات ضد آريتمی داشته باشد.

Background: It is generally accepted that the selective adenosine triphosphate-dependent potassium channel openers (KATP openers) have a dramatic role in the treatment of some cardiovascular disorders. The aim of this study was to investigate the effects of diazoxide, a potent ATP-related potassium channel opener, on spontaneously beating isolated rat atria to achieve more accurate approaches to treat cardiovascular diseases, such as atrial related disorders including atrial arrhythmias.Methods: After induction of anesthesia, we exsected the heart and isolated the atria of 48 male Wistar rats. Later, we recorded the beating and contractile force of the atria by a physiograph. Subsequently, we studied the effects of diazoxide (2 to 100 µg/mL) on beating and contractile force of the isolated atria 5, 10, 15 and 20 minutes after applying the drug onto the atria.Results: Diazoxide administration (2 to 100 µg/mL) showed a significant decrease (7% to 49% depending on concentration) in atrial beatings (P≤0.001) and in contractile force (1.5% to 67% depending on concentration), (P≤0.001). The effects began several minutes after applying the drug onto the tissues.Conclusion: This study revealed that diazoxide has a direct concentration-dependent effect on cardiac performance and leads to reduction in beating rates and contractile force of the heart. This effect seems to be related to the activation of mitochondrial or sarcolemmal KATP channels. Since the inhibitory action of diazoxide on the heart was very remarkable and prompt, this agent may also exhibit antiarrhythmic properties.