عنوان مقاله :
بررسي اثر درماني تزريق داخل ويتره كلينداماسين دركوريورتينيت توكسوپلاسمايي و مقايسه آن با درمان خوراكي رايج
عنوان فرعي :
Effectiveness of intravitreal injection of clindamycin in treatment of Toxoplasmic Retinochoroiditis comparing to conventional oral therapy
پديد آورندگان :
فلاحتي، جمال نويسنده دانشكده پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي اراك , , جديدي، رحمت اله نويسنده استاديار، مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران Jadidi , rahmatollah , رشيدي، عبداله نويسنده استاديار، گروه چشم پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران Rashidi, abdollah
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1392 شماره 81
كليدواژه :
clindamycin , Intravitreal injection , Oral treatment , تزريق داخل ويتره , Toxoplasmic retinochoroditis , درمان خوراكي , كلينداماسين , كوريورتينيت توكسوپلاسمايي
چكيده فارسي :
چكيده
زمينه و هدف: با توجه به اين كه كوريورتينيت توكسوپلاسموز منجر به از بين رفتن ديد مركزي، كدورت ويتره، درد چشم، ترس از نور و اشك ريزش ميگردد، لذا درمان سريع آن بسيار اهميت دارد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر درماني تزريق داخل ويتره كلينداماسين دركوريورتينيت توكسوپلاسمايي و مقايسه آن با درمان خوراكي رايج انجام شد.
مواد و روشها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني جامعه هدف، كليه بيماران مبتلا به كوريورتينيت توكسوپلاسمايي مراجعه كننده به كلينك چشم پزشكي بودند كه به طور تصادفي به دو گروه، مداخله(A) درمان با تزريق داخل ويتره كلينداماسين و شاهد(B) درمان رايج(داروي خوراكي پريميتامين/سولفاديازين/كلينداماسين) تقسيم شدند. ابزار جمع آوري دادهها پرسشنامه مشخصات دموگرافيك و پرونده بيمار بود. حدت بينايي با چارت اسنلن و ضخامت شبكيه با دستگاه توموگرافي لايههاي شبكيه اندازه گيري و نتايج قبل و بعد از درمان به مدت يك سال ثبت شد. دادهها پس از همسانسازي سن و جنس با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و آزمونهاي توصيفي و استنباطي تحليل شد.
يافتهها: از 26 بيمار مبتلا به كوريورتينيت توكسوپلاسمايي، تعداد 16 نفر(5/61 درصد) شهري و تعداد 10 نفر(5/38 درصد) روستايي بودند. ميانگين زمان بهبودي ضايعات بين دو گروه متفاوت بود(001/0p=). علاوه بر اين كه اختلاف آماري ميزان بهبود حدت بينايي بين قبل و بعد از درمان در هر دو گروه معنادار بود، بين گروهها هم اين ميزان بهبود تفاوت داشت(05/0p < ). همچنين ميانگين تغييرات اندازه ضخامت مركزي ماكولا هرچند بين قبل و بعد از درمان در هر دو گروه تفاوت داشت(001/0p=)، ولي بين دو روش درماني اختلاف آماري معناداري مشاهده نشد (452/0p=).
نتيجهگيري: هر چند هر دو روش درماني (تزريق داخل ويتره كلينداماسين و دارويي رايج خوراكي«پريميتامين/سولفاديازين/ كلنيداماسين) در درمان كوريورتينيت موثر هستند ولي روش تزريقي به لحاظ كوتاهتر بودن زمان بهبودي ضايعات، افزايش بيشتر حدت بينايي نسبت به روش مشابه جايگزين مناسبتري است.
واژگان كليدي: كلينداماسين، تزريق داخل ويتره، درمان خوراكي، كوريورتينيت توكسوپلاسمايي
چكيده لاتين :
Abstract
Background: Untreated toxoplasmic retinochoroiditis can lead to loss of central vision, corneal opacity, tearing, and photophobia. Therefore, early treatment of such a condition is very important. This study aimed to assess the efficacy of intravitreal injection of clindamycin in toxoplasmic retinochoroditis in comparison with conventional therapy.
Materials and Methods: In a clinical trial, the target population was all patients with toxoplasmic retinochoroiditis referred to ophthalmology clinics in Arak city. Subjects were randomly divided into two groups, intervention group “A” received intravitreal clindamycin injection and control group “B” received standard oral treatment (Pyrimethamine and sulfadiazine and clindamycin). Tools for data gathering were as follows: a demographic questionnaire, a visual acuity test using Snellene Chart, and a retinal thickness test using Ocular Coherence Tomography (OCT). Results were recorded by a retina specialist before and after intervention (on a weekly and monthly basis till complete resolution of lesions in retina). The data then were entered into the SPSS 16 software and after matching for age and sex of patients, final analysis was performed using descriptive and inferential tests such as t-test.
Results: Of 26 patients entered into trial, 61.5% were residing in urban areas. The mean of time for healing of lesions and improvement of visual acuity was different between two groups of (A) and (B) (P= 0/001). The improvement of visual acuity before and after treatment was significantly different in both groups (P=0/005). Also, the central macular thickness before and after treatment was significantly different within each group (P= 0/001), but there was no such a difference between two groups in this regard (P= 0/452).
Conclusions: Although two methods of treatment are effective, but due to shorter time of lesions healing and provision of higher visual acuity, intravitreal injection of clindamycin seems better than the alternative conventional therapy.
Keywords: Clindamycin, Intravitreal injection, Oral treatment, Toxoplasmic retinochoroditis
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 81 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان