پديد آورندگان :
نقي زاده، مهدي نويسنده , , گلوي، محمد نويسنده ,
كليدواژه :
الگوي كشت , كربوهيدارات هاي محلول , ماده خشك قابل هضم , پروتيين خام
چكيده فارسي :
كشت مخلوط مي تواند به عنوان يكي از راه هاي افزايش عملكرد و پايداري توليد در واحد سطح مطرح باشد. به منظور ارزيابي تاثير كودهاي فسفري زيستي و شيميايي بر كيفيت علوفه در كشت مخلوط ذرت(L. Zea maize) و خلر Lathyrus sativus L.))، دو آزمايش به طور همزمان در دو محل كرمان و بردسير در سال زراعي 89-1388 اجرا شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي مورد بررسي شامل چهار سطح كود فسفري شامل فسفر زيستي (100 گرم در هكتار)، كود فسفر شيميايي (150 كيلوگرم در هكتار)، 50 درصد كود فسفر زيستي (50 گرم در هكتار) بعلاوه 50 درصد فسفر شيميايي (75 كيلوگرم در هكتار) و شاهد (عدم مصرف كود) و پنج الگوي كشت مخلوط به روش جايگزيني شامل ذرت و خلر خالص و نسبت هاي 25: 75، 50: 50 و 75: 25 از ذرت و خلر بودند. تجزيه مركب داده ها نشان داد كه اثر مكان بر صفات قابليت هضم ماده خشك، پروتيين خام، درصد خاكستر، الياف شوينده خنثي و الياف شوينده اسيدي به جز كربوهيدرات هاي محلول در آب معني دار بود. قابليت هضم ماده خشك، پروتيين خام، درصد خاكستر، الياف شوينده خنثي، الياف شوينده اسيدي و كربوهيدرات هاي محلول در آب به شدت تحت تاثير نسبت هاي مختلف كشت مخلوط قرار گرفتند. اعمال كود فسفري نيز بر روي تمام صفات به جز درصد خاكستر تاثير معني دار داشت. قابليت هضم ماده خشك، كربوهيدرات هاي محلول و پروتيين خام علوفه تحت تاثير برهمكنش نسبت هاي كشت مخلوط و كودهاي فسفري قرار گرفتند. نسبت هاي مختلف كشت مخلوط ذرت و خلر، نسبت به كشت خالص آنها قابليت هضم ماده خشك، پروتيين خام، كربوهيدرات هاي محلول در آب و درصد خاكستر بالاتر و الياف شوينده خنثي و الياف شوينده اسيدي پايين تر برخوردار بودند. كاربرد توام كودهاي فسفري زيستي و شيميايي، سبب بهبود كيفيت علوفه گرديد.
چكيده لاتين :
Intercropping is considered as a method for increasing yield per unit and stability. In order to evaluate the effects of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous on fodder quality of corn (Zea mays L.) and grass pea (Lathyrus sativa L.) intercropping, two field experiments were conducted as factorial based on randomized complete block design with four replications at two places simultaneously in Kerman and Bardsir during growing season of 2009-2010. The investigated factors included four levels of phosphorous fertilizer (100 g.ha-1 of phosphorous biofertilizer, 150 kg.ha-1 of chemical fertilizer, %50 phosphorous biofertilizer+%50 chemical phosphorous and control) and five replacement intercropping patterns consist of sole crop of corn and grass pea, various proportions of corn and grass pea (75:25, 50:50 and 25:75). The result showed that the location effect on dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber and acid detergent fiber was significant but location effect on water soluble carbohydrate was not significant. Moreover, dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber, acid detergent fiber and water soluble carbohydrate influenced by various proportions of intercropping, extremely. Also, phosphorous applying on all of mentioned traits was significant, unless ash percentage. Dry matter digestibility, water soluble carbohydrate and crude protein of fodder influenced by various proportions of intercropping×phosphorous fertilizer interaction. Various proportions of corn and grass pea intercropping had higher fodder quality than sole cop of them; because, they had higher values of dry Matter digestibility, crude protein, water soluble carbohydrate and ash Percentage and lower values of neutral detergent fiber and acid detergent fiber. Dabble application of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous promote fodder quality due to increase solubility of insoluble phosphorous, phosphorous uptake, digestibility and crude protein of related intercropping proportions and phosphorous level. Also, results showed that intercropping had a positive effect on qualitative traits of corn and grass pee fodder.
