بررسي سهم هر يك از ابعاد سبك هاي تفكر در پيش بيني پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان دزفول

The Proportion of Components of Thinking Styles to Predict Academic Achievement among the High School Students of Dezful

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه و تعيين سهم هر يك از ابعاد سب كهاي تفكر در پي شبيني پيشرفت تحصيلي دان شآموزان مقطع متوسطه شهر دزفول بود. نمونه اين پژوهش شامل 390 نفر از دان شآموزان ( 196 پسر و 194 دختر) بودند كه به صورت تصادفي چن دمرحل هاي انتخاب شدند. براي گردآوري داد هها از سياهه سب كهاي تفكر (استرنبرگ و واگنر، 1991 ) استفاده شد. نتايج تحليل همبستگي نشان داد كه به جز سب كهاي تفكر هر ج ومر جسالاري و بيروني، بقيه سب كها ب هطور معناداري با پيشرفت تحصيلي دانش-آموزان رابطه دارند تحليل رگرسيون گا مب هگام نشان داد كه بين ابعاد سب كهاي تفكر (كاركرد، سطح، قلمرو، گرايش، .(p < 0/05) شكل) با پيشرفت تحصيلي رابطه چن دگانه وجود دارد. ه مچنين نتايج نشان داد كه از ميان ابعاد سب كهاي تفكر تنها بُعد گرايش قادر به پي شبيني پيشرفت تحصيلي نيست.

The purpose of this research was to study the relationship and to assess the proportion of thinking styles and its components in the prediction of academic achievement among high school student of Dezful city. The sample of this research consisted of 390 students (196 boys and 194 girls) selected through the stratified random sampling from students. The results of stepwise regression analysis showed a significant multiple correlations between components of thinking styles (function-levelscope- leaning-form) and academic achievement. The results also showed that among all components of thinking styles only leaning component were not able to predict academic achievement