فراواني استافيلوكوكوس اوريوس در كاركنان بيمارستان‌هاي شيراز و تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها

The frequency of Staphylococcus aureus among Shiraz hospital personnel and determination of their antibiotic sensitivity pattern

زمينه: مصرف نادرست آنتي‌بيوتيك‌ها طي چند دهه گذشته منجر به بروز سويه‌هايي از استافيلوكوكوس اوريوس شده است كه به متي‌سيلين و ونكومايسين مقاوم مي‌باشند. از آنجايي كه ناقلين اين باكتري در بيني، يكي از منابع مهم انتقال عفونت در بيمارستان‌ها مي‌باشند، هدف از اين بررسي، تعيين فراواني ناقلين و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي استافيلوكوكوس اوريوس جدا شده از كاركنان بيمارستان‌هاي شيراز بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي در سال 1391، 591 نمونه از ناحيه قدامي بيني كاركنان درماني و خدماتي بيمارستان‌هاي شيراز توسط سواب استريل گرفته شد. پس از تعيين هويت باكتري استافيلوكوكوس اوريوس با آزمايش‌هاي بيوشيميايي و ميكروبيولوژيكي، الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌ها به‌روش انتشار ديسك براي 13 نوع آنتي‌بيوتيك بررسي شد. (MIC)Minimum inhibitory concentration سويه‌هاي مقاوم به متي‌سيلين در روش ديسك ديفيوژن نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ونكومايسين، تيكوپلانين، لينزوليد و سينريد با روش E-test (Itly، Liofilechem) تعيين شد. يافته‌ها: 6/14 درصد افراد در اين مطالعه، ناقل استافيلوكوكوس اوريوس در بيني بودند. به‌گونه‌اي‌كه 74 درصد از آن‌ها كاركنان درماني و 26 درصد كاركنان خدماتي بودند و بين ناقل بودن و متغيرهايي مثل شغل، بخش، جنسيت و سن كاركنان ارتباط معني‌داري مشاهده نشد (05/0p > ). در بين ايزوله‌هاي استافيلوكوكوس اوريوس بيشترين حساسيت آنتي‌بيوتيكي به آنتي‌بيوتيك‌هاي ونكومايسين، تيكوپلانين، لينزوليد و كوينوپريستين- دالفوپريستين (3/95 درصد) و كمترين حساسيت به آنتي‌بيوتيك‌هاي آموكسي‌سيلين و آمپي‌سيلين (5/3 درصد) مشاهده شد. تنها دو سويه با روش E-test مقاومت كامل به ونكومايسين نشان دادند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه 6/14 درصد از كاركنان در اين بررسي ناقل استافيلوكوكوس اوريوس بودند و مقاومت سويه‌هاي جدا شده به بيشتر آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج در درمان عفونت‌هاي استافيلوكوكوس اوريوس وجود داشت، شناسايي و درمان اين كاركنان درماني و خدماتي مي‌تواند از افزايش عفونت‌هاي بيمارستاني ناشي از سويه‌هاي مقاوم جلوگيري نمايد.

Background: Improper use of antibiotics in the past decades has lead to appearance of strains which are resistant to methicillin and vancomycin . Hospital personnel are the major source of infection and transmission of this bacterium. The aim this study was to determine the antibiotic susceptibility of to S.aureus isolated from personnel of Shiraz hospitals. Material and Methods: In this cross - sectional study in 1391,a total of 591 samples were collected from anterior nose of health care and health service workers of Shiraz hospitals. After identification of Staphylococcus aureus by biochemical and microbiological tests, antibiotic resistance patterns of isolates were investigated by disk diffusion method (CLSI) for 13 antibiotics. Minimum inhibitory concentration (MIC) values for vancomycin ,ticoplanin, linezolid and Quinupristin-Dalfopristin were assayed by E-test method (Liofilechem, Itly). Results: In this study14.6% of people were carriers of Staphylococcus aureus in their nose. 74% were health care workers and 26% were health service personnel. There was not statistically significant relation between being a nasal carrier with different jobs, wards or sex of personnel (p > 0.05). The lowest resistance was seen for vancomycin, tiecoplanin, linezolid and Quinupristin-Dalfopristin (95.3%) and the high resistant antibiotic were amoxicillin and ampicillin (3.5%). In E-test method only two isolate was resistant to vancomycin. Only two strains were resistant to vancomycin in E-test method. Conclusion: As 14.6% of personnel in this study were carriers of Staphylococcus aureus and the isolates were resistant to most common antibiotics, thus determination of antibiotic resistance patterns for these resistant strains from hospital personnel can prevent nosocomial infections.