تداخل اثر كلرايد روي و سيستم آندروژني بر ميزان اضطراب در موش‌هاي صحرايي نر بالغ

Effect of zinc chloride on anxiety and its interaction with the androgenic system in adult male rats

مقدمه: در تحقيقات قبلي نشان داده شده كه كمبود روي و گنادكتومي مي‌تواند باعث افزايش اضطراب شود در حاليكه تجويز روي و تستوسترون اثرات ضداضطرابي دارند. لذا در اين تحقيق اثر كلرايد روي بر رفتار اضطرابي در موش‌هاي گنادكتومي شده مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ ها: بدين منظور موش‌هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار (به وزن 200 تا 250 گرم) گنادكتومي شدند. يك ماه پس از جراحي، مقادير مختلف كلرايد روي (0، 5، 7/5 و 10 ميلي گرم بر كيلوگرم به صورت درون صفاقي) 30 دقيقه قبل از آزمون ماز بعلاوه مرتفع1 (EPM) تزريق شدند. مدت زمان سپري شده و تعداد ورود به بازوهاي باز به عنوان معياري از اضطراب و تعداد ورود به بازوهاي بسته به عنوان معيار فعاليت حركتي ثبت گرديد. يافته ها: 1) كلرايد روي مدت زمان سپري شده و تعداد ورود به بازوهاي باز را در موش‌هاي نر گنادكتومي شده بطور معني دار كاهش داد. 2) در موش هاي گنادكتومي شده با وجود تزريق تستوسترون روي از مسير طبيعي خود نمي تواند باعث كاهش اضطراب گردد. نتيجه گيري: يافته هاي اين تحقيق نشان مي‌دهند كه كلرايد روي ميزان اضطراب را در موش هاي گنادكتومي شده به شدت افزايش مي‌دهد. از آنجا كه نتايج بدست آمده از مطالعه قبلي ما مشخص كرد كه كلرايد روي در موش هاي صحرايي سالم، اضطراب را كاهش مي‌دهد، بنظر مي‌رسد نقش كلرايد روي در روند اضطراب مي‌تواند متناسب با حضور يا عدم حضور گنادها تغيير كند و روي ممكن است از طريق اثر بر گنادها با سيستم آندروژني تداخل ايجاد كند.

Introduction: Previous studies have shown that zinc deficiency and castration could increase anxiety, while administration of zinc or testosterone has anxiolytic effects. This study examined the effect of zinc chloride administration on anxiety in gonadectomized male rats. Methods: For this purpose, adult male Wistar rats (weighing 200-250 g) were castrated. One month after surgery, different doses of zinc chloride (0, 5, 7.5 and 10 mg/kg; IP) were administered 30 min before the elevated plus maze test. Time spent and the number of entries in open arms was recorded as measures of anxiety and the number of closed arm entries recorded as locomotor activity. Results: 1) Zinc chloride significantly decreased the time spent and the number of entries in the open arms in gonadectomized rats compared to the control group. 2) Zinc chloride administration could not decrease anxiety, even in the testosterone pretreated gonadectomized male rats. Conclusion: Our findings showed that zinc significantly increased anxiety in gonadectomized rats. Since our previous findings showed that zinc chloride decreased the anxiety level in intact male rats, it seems that zinc chloride effects on anxiety would change in relation to the presence or absence of the gonads and it might interact with androgenic system through an effect on the testis.