رابطه ساده و چندگانه بين سرمايه فكري و نوآوري سازماني در اعضاي هيات‌علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Simple and Multiple Relationship between Intellectual Capital and Organizational Innovation among Faculty Members of Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: سرمايه فكري يك محرك كليدي در نوآوري و ايجاد و حفظ مزيت رقابتي در اقتصاد دانش بنيان است. توجه به سرمايه‌هاي فكري دانشگاه براي ايجاد نوآوري و كسب مزيت رقابتي ضرورتي غيرقابل اغماض است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سرمايه فكري و نوآوري سازماني در اعضاي هيات‌علمي انجام شد. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي همبستگي جامعه آماري كليه اعضاي هيات‌علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1392 بود، كه 248 نفر آنها به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر دو پرسشنامه سرمايه فكري بنتيس (Bontis) و پرسشنامه نوآوري سازماني اسماعيل (Ismail) و همكاران بود. جهت تحليل داده‌ها از آمار توصيفي، آزمون همبستگي و تحليل رگرسيون به روش گام به گام استفاده شد. نتايج: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد، بين سرمايه فكري و نوآوري سازماني همبستگي معنادار وجود دارد (05/0 > p، 475/0R=). سرمايه فكري قابليت پيش‌بيني نوآوري سازماني را با ضريب تشخيص 209/0 دارد. يافته‌هاي حاصل از تجزيه و تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه در گام اول ضريب سرمايه انساني 5/20درصد واريانس نوآوري سازماني، در گام دوم سرمايه انساني و رابطه‌اي 1/23درصد واريانس نوآوري سازماني را تبيين مي‌كند. ديدگاه كاركنان بر مبناي عامل جنسيت، تحصيلات، سابقه‌ي خدمت، رتبه دانشگاهي و دانشكده محل خدمت با يكديگر تفاوت معناداري نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه همبستگي معنادار سرمايه فكري و نوآوري سازماني توجه به سرمايه‌هاي فكري و نامشهود در دانشگاه‌ها ضروري است و مديريت دانشگاه‌ها بايد بستر مناسب جهت بهره‌مندي از سرمايه‌هاي انساني، ساختاري و رابطه‌اي را در جهت كسب نوآوري ايجاد نمايند.

Introduction: Intellectual capital is a key factor in innovating, creating and maintaining competitive advantage in a knowledge-based economy. Considering intellectual capital in the academic context is necessary to create innovation and gain competitive advantage. This study aimed to investigate the relationship between intellectual capital and organizational innovation among university faculty members. Methods: : In this descriptive correlational study, 248 faculty members of Isfahan University 0f Medical Sciences were selected through stratified random sampling in 2014. The data was collected through Bontis`s Intellectual Capital questionnaire and Ismail`s Organizational Innovation questionnaire. The collected data were analyzed using descriptive statistics, correlation test, and stepwise regression analysis. Results: The results showed a significant correlation between intellectual capital and organizational innovation (p < .05, r =.457). Furthermore, it was found that intellectual capital was a good predictor of organizational innovation (r2 =.209).The results of regression analysis showed that human capital index accounted for 20.5% of the variance in organizational innovation in step 1. Human capital and relationship explained 23.1 % of variance in organizational innovation in step 2. Staff viewpoints based on gender, educational level, work experience, academic rank, and the faculty they worked in did not reach statistical significance. Conclusion: Regarding the significant positive correlation between intellectual capital and organizational innovation, it seems necessary to pay attention to invisible intellectual capital in universities. Thus, university administration should benefit more from human, structural and relational capitals to create innovation.