پيش‎بيني بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال مراجعه كننده به مركز ام- آر- آي مهديه همدان با استفاده از مدل پارامتري وايبل و تعيين فاكتورهاي خطر موثر بر آن طي سال‎هاي 1384-1392

Prediction of survival in patients with colorectal cancer referred to the Hamadan MRI center using of Weibull parameter model and determination of its risk factors during 2005-2013

چكيده زمينه و هدف: براي برآورد بقا مي‎توان از مدل‎هاي مختلف ناپارامتري، نيمه ‎پارامتري و پارامتري استفاده كرد كه بسته به ماهيت داده‎ها ممكن است برخي از روش‎ها مناسب‎تر باشد. استفاده از مدل مناسب باعث برآورد دقيق‎تر بقا و تعيين عوامل موثر بر آن خواهد شد. بنابر اين هدف اين مطالعه برآورد بقا و تعيين عوامل موثر در بيماران سرطان كولوركتال است. مواد و روش‎ها: در اين مطالعه هم گروهي تاريخي، 169 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال كه از سال 1384 تا سال 1392 در مركز دارالايتام همدان تحت درمان بودند مورد بررسي قرار گرفتند. پيگيري تمام بيماران از طريق مراجعات دوره‌اي و تماس تلفني انجام شد. اثر عوامل مختلف دموگرافيكي و باليني بر بقاي بيماران ارزيابي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Rو SPSS نسخه 16 انجام شد. يافته‎ها: ميانه بقاي بيماران مورد بررسي برابر 4/3±40 ماه به دست آمد. احتمال بقاي 1، 3 و 5 ساله كل بيماران به‎ترتيب برابر 89/0، 54/0 و 31/0 بود. ارزيابي ويژگي‌هاي كلينكي و پاتولوژيك در حالت يك متغيره نشان داد كه در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال، تاثير متغيرهاي مرحله بيماري، درجه تمايز يافتگي تومور، مورفولوژي سرطان، متاستاز و عود بيماري بر بقا معني دار بوده‌اند ولي در حالت چند متغيره تنها نوع مورفولوژي سرطان و متاستاز به ساير ارگان‌ها رابطه‌ي معني داري را با بقاي افراد بيمار داشت. نتيجه‎گيري: با توجه به اين‎كه ميانگين سن تشخيص در اين مطالعه نسبت به ساير مطالعات پايين‎تر و ميانه بقاي اين بيماران نسبت به ساير مطالعات انجام شده ديگر در ايران بالاتر بوده لذا مي‎توان نتيجه گرفت كه تشخيص ‎به‎ موقع مي‎تواند از پيشرفت عواملي هم چون مرحله بيماري جلوگيري نموده و باعث افزايش بقاي بيماران شود. واژگان كليدي: نيوپلاسم كولوركتال، پيش‌آگهي‎دهنده، تحليل بقا، مدل وايبل

Abstract Background & objectives: different parametric, semi-parametric and nonparametric model can be used to survival estimation. Some of these methods may be more appropriate. Using of appropriate model cause to more precise estimation of survival and its affected risk factor. So the aim of this study is to estimate survival probability and to determine of its related risk factors. Material and Methods: In this historical cohort study, 169 patients with colorectal cancer who had treated in Hamadan MRI center from March 2005 to June 2013 were evaluated. Patients were followed periodically. Survival time of patients is considered from diagnosis time to death or end of study. The effect of Demographic and clinical risk factors on survival was assessed. Data were analyzed using Spss16 and R statistical software. Results: The median survival rate was 40±3.4 months. Univariate analysis showed that the effect of staging of tumor, tumor grade, histology type of tumor, metastasis and relapse on survival were significant but in multivariate model histology type of tumor and metastasis were significant. Conclusions: with respect to smaller mean of diagnosis age and longer survival time in this study compared to other studies carried out in Iran. It can be concluded that the early diagnosis of cancer may prevent progression of some related factor with survival time such as stage of tumor and may lead to enlarge of survival time of patients of them. Keywords: Colorectal Neoplasms, Prognosis, Survival Analysis