مطالعه موردي بررسي آسيب و مرگ و مير ناشي از زلزله 1389 دامغان

Deaths and Injuries due to the Earthquake in 2010 Damghan\ʹs Earthquake: A Case Study

مقدمه و اهداف: زمين لرزه هر ساله منجر به مرگ و جراحات هزاران نفر می‌شود. كشور جمهوری اسلامي ايران نيز در معرض انواع مخاطرات طبيعی و انسان ساخت قرار دارد. بنا بر گزارش جهانی كاهش خطر بلايا كه در سال 2009 انتشار يافته، سطح خطر ايران تنها در برابر مخاطرات طبيعی بر اساس مرگ حدود 106 هزار نفر در طی چهار دهه، 8 از 10 برآورد شده است (1). مطالعات اندكی در اين زمينه صورت گرفته است. اين مطالعه با هدف توصيف ميزان جراحات وارده به افراد، علل جراحات، ويژگی‌های سازه‌ای ساختمان‌ها و ميزان آسيب وارده به آن‌ها، عكس العمل افراد بلافاصله بعد از زلزله انجام شد. روش كار: اين مطالعه، يك مطالعه موردی (case study) است كه يك هفته بعد از رخداد زلزله در پنج روستای جنوبی شهرستان دامغان انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه بررسی آسيب‌های جسمی ناشی از زلزله، استفاده شد. از مصاحبه با مسئولين و مشاهده و مرور منابع موجود، برای جمع‌آوري اطلاعات منطقه و ميزان خسارات وارده استفاده شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه در اين 5 روستا در اثر وقوع زلزله 4 مورد مرگ (28/0 درصد) و 56 مورد جراحات (4درصد) رخ داد. نوع جراحات در 50% موارد جراحت سطحی و 35 % كوفتگي و 10% شكستگی بوده است. جراحات در 4/87 درصد افراد به علت آسيب توسط اجزای سازه‌اي و در 1/7 درصد افراد به علت آسيب توسط اجزای غير سازه‌ای و در 3/5 درصد افراد به علت گير افتادگی بين اشياء پرت شده بود. نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد كه علت عمده آسيب توسط اجزای سازه‌ای (4/87 درصد) بود. شايد بتوان با افزايش مقاومت سازه‌ای ساختمان‌ها، بويژه در مناطق روستايی كه لزوم انجام اين امر بسيار احساس می‌شود، تعداد تلفات ناشی از زمين لرزه را به حداقل رسانيد، هرگاه اين امر با آموزش به افرادجامعه همراه شود، به نتايج بهتری در اين زمينه می‌توان دست يافت. Normal

Background & Objectives: Earthquakes cause thousands of deaths and injuries worldwide every year. Islamic Republic of Iran has a deadly history of earthquakes. The aim of this study is to describe injuries rate, causes of injuries, structural characteristics of buildings and occupant actions immediately after earthquake in Damghan in 2010. Methods: This case-study was conducted one week after occurring the earthquake in five villages of Damghan city in Iran. We used the Physical Injuries Assessment Questionnaire which was particularly designed for injuries after earthquakes. Also for acquiring information about region and amount of losses, some interviews was conduct with local authorities. Results: Four death and fifty six injuries occurred in five villages of Damghan city. There were three types of injuries including superficial injuries (50%), contusions (35%) and fractures (10%). The findings of this study indicating building structural failure (87.4%), nonstructural factors (7.1%) and trapping (5.3%) seems the most possible cause of injuries in this region. Conclusion: This study showed that the building structural failure is the main cause of injuries (87.4%). Increasing structural resistance of building especially in village regions and education about earthquake preparedness should encourage in order decreasing the total number of people affected by earthquake. Normal