بررسي كاربرد عدد موج محلي در برآورد عمق داده‌هاي مغناطيسي؛ بررسي موردي: معدن سنگ آهن سيريز

The application of the local wavenumber for depth estimation of magnetic data; Case study: Siriz Iron Mine

سيگنال تحليلي يك كميت مختلط است كه مي‌توان آن را با دو مولفه دامنه و فاز بيان كرد. عدد موج محلي برابر با شدت تغييرات مولفه فاز سيگنال تحليلي است. در سال‌هاي اخير اين روش به طور گسترده در پردازش داده‌هاي مغناطيسي، شامل تعيين موقعيت افقي و عمق توده‌‌هاي مغناطيسي استفاده شده است. مانند دامنه سيگنال تحليلي مي‌توان عدد موج محلي مراتب بالاتر را نيز محاسبه و از آنها در تفسير داده‌هاي مغناطيسي استفاده كرد. از روش عدد موج محلي به دو صورت در برآورد عمق توده‌‌هاي مغناطيسي استفاده مي‌‌شود. 1) برآورد عمق با استفاده از مقدار بيشينه‌‌ عدد موج. در صورت داشتن دانش اوليه نسبت به مدل توده، مي‌توان عمق برخي مدل‌هاي خاص (تماس (كنتاكت)، دايك نازك، و استوانه افقي) را برآورد كرد. براي اين منظور فقط از مشتقات مرتبه دوم استفاده مي‌شود. با استفاده از اين روش مي‌‌توان هم‌زمان با عمق، شاخص ساختاري توده را نيز برآورد كرد كه اين امر مستلزم استفاده از مشتقات مرتبه سوم ميدان پتانسيل است و در صورت وجود نوفه‌‌ در داده‌‌ها، مي‌تواند بر نتايج تاثير‌گذارد. 2) برآورد عمق و موقعيت افقي توده با استفاده از عدد موج محلي تعميم‌يافته. در روش دوم بدون نياز به دانش قبلي، نسبت به مدل توده مي‌توان عمق و موقعيت افقي آن را برآورد كرد. روش‌هاي مبتني بر عدد موج محلي روي داده‌هاي نيم‌رخ‌‌ و شبكه‌بندي شده قابل اجرا هستند. در اين مقاله به طور كامل روش‌هاي برآورد عمق بر مبناي عدد موج محلي معرفي و محدوديت‌ها، معايب و مزاياي هركدام با اِعمال بر داده‌هاي مغناطيسي مصنوعي ذكر شده‌ است. از اين روش براي تفسير داده‌هاي واقعي مغناطيسي در محدوده اكتشافي سيريز استفاده شده است.