بررسي اثر تحريك مكرر تخمداني بر ساختار اندومتر در موش در زمان لانه‌گزيني

Endometrial morphology following repeated ovarian stimulation in mouse

زمينه و هدف: تزريق گونادوتروپين‌ها به‌عنوان روشی برای القا نمودن همزمان تعداد زيادی از فوليكول‌ها و تخمك‌گذاری در انسان و حيوانات جهت افزايش تعداد اووسيت‌ها انجام می‌شود. با توجه به استفاده مكرر از گونادوتروپين‌ها در درمان ناباروری در دوره‌های متوالی، اين مطالعه با هدف تاثير اين مواد در تحريك‌های متوالی بر اندومتر انجام گرديد. روش بررسی: در يك مطالعه تجربی مداخله‌گر آزمايشگاهی در سال 1391 كه در مركز تحقيقات دانشگاه علوم پزشكی همدان انجام گرفت، در اين مطالعه از موش‌های ماده نژاد NMRI به سن شش هفته در هفت گروه آزمايش استفاده شد. موش‌های گروه يك، دو، سه و چهار هر يك به ترتيب يك، دو، سه و چهار بار Pregnant Mare Serum Gonadotropin (PMSG) و 48 ساعت پس از آن Human Chorionic Gonadotropin (hCG) را به شكل تزريق داخل صفاقی دريافت كردند. (برای گروه‌های آزمايش دو تا چهار، يك گروه كنترل با يك بار تزريق در نظر گرفته شد). 13 تا 16 ساعت پس از تزريق موش‌ها كشته و از شاخ رحم نمونه‌برداری و توسط هماتوكسيلين و ائوزين رنگ‌آميزی شدند. پارامترهای مورد مطالعه شامل ضخامت سلول‌های اپی‌تليال سطحی، ضخامت سلول‌های اپی‌تليال غددی، ضخامت اندومتريوم، قطر غدد و تعداد بود. يافته‌ها: بررسی‌های آماری نشان داد كه اختلاف معناداری بين گروه‌های آزمايش و كنترل برای پارامترهای ضخامت سلول‌های اپی‌تليال غددی، ضخامت اندومتريوم و قطر غدد وجود ندارد (05/0P>). در حالی كه ضخامت سلول‌های اپی‌تليال سطحی با افزايش تعداد تزريقات افزايش معناداری را نشان می‌دهد (03/0P≤). نتيجه‌گيری: تغيير در ارتفاع سلول‌های اپی‌تليال سطحی كه با افزايش تعداد تزريقات جهت تحريك تخمدانی ايجاد می‌شود می‌تواند از علل كاهش لانه‌گزينی باشد.

Background: Gonadotropins are commonly used for superovulation in human and animals to retrieve more oocyte and increase chance of pregnancy. Ovarian stimulation in assisted reproduction technology produces lower implantation rates per embryo transferred than natural and ovum donation cycles, suggesting suboptimal endometrial development due to the hormones used to recruit more oocytes. Due to the frequent use of gonadotropins in the treatment of infertility in successive periods, the aim of this study was to determine the endometrial changes in response to repeated ovarian stimulation. Methods: This experimental interventional study has done in research center of Hamadan university of medical sciences in 2012. NMRI female mice six weeks old were used in this study and divided into 7 groups (5 each). The mice in group 1, 2, 3 and 4 received 1, 2, 3 and 4 times pregnant mare serum gonadotropin (PMSG) and 48 hours later 7.5 IU human chorionic gonadotrophin (hCG) respectively. For each group were considered a control group which received on time gonadortropin injection. The mouses were killed 13-16 hours after hCG injection and middle part of uterine horn cut for histological study using Hematoxylin and Eosin staining. The parameters that studied were surface epithelium of endometrium, glandular epithelium, and endometrial height and axis of uterine gland. Results: Our results showed that there are no significant differences in glandular epithelium, axis of glands and height of endometrium in experimental groups (P>0.05). The height of surface epithelium showed significant increases after ovarian stimulation in experiment group (P≤0.03). Our results showed that there are no significant differences in glandular epithelium, axis of glands, height of endometrium and height of surface epithelium between control groups and also itʹs experimental group (P>0.05). Conclusion: Changes in the height of surface epithelium could be one of the reasons for decrease implantation rates with repeated ovarian stimulation.