وساطت عليت به معناي يوناني در درك هايدگر از تكنولوژي

Mediation of the Greek Concept of Causality in Heidegger’s Understanding of Technology

هايدگر براي دست‌يابي به ذات تكنولوژي مي‌كوشد تا از مفهوم شايع تكنيك عبور كند و به برداشتي نو دست يابد. در اين مقاله تبيين شده است كه اين كار از طريق احيا مفهوم يوناني عليت صورت مي‌گيرد. براي اين منظور او با طرحي ابتكاري، مفهوم ابزار را در كنار مفهوم عليت قرار مي‌دهد و مدعي است كه از اين طريق ذات تكنيك قابل دست‌يابي است. تفسير عليت در دوره پيش‌سقراطي مورد اعتناي هايدگر قرار گرفته است. اما او تاكيد دارد كه نظريات افلاطون و ارسطو تمايز جدي با نظر پيش‌سقراطيان دارد. به نظر مي‌رسد درباره نظريات افلاطون و ارسطو در خصوص عليت، مساله تا حدودي مبهم است. در اين مقاله شواهدي ذكر خواهد شد كه مويد سازگاري آراي اين دو فيلسوف با پيش سقراطيان و نتيجتاً با انديشه هايدگر حداقل در برخي موارد است. در نهايت به بررسي اين نظر هايدگر پرداخته شده است كه وي معتقد است در دوره مدرن در يك تقليل‌گرايي افراطي، عليت در چارچوب تنگ و بسته‌اي ملاحظه مي‌شود و شيوه‌هاي علمي جديد در علم را سبب شده است.

Heidegger tries to achieve the essence of technology by leaving common concept of technique. This concept is the instrumental definition. He tries to arrive at new understanding through the concept of causality and its Greek meaning. In this respect, the interpretation of the pre-Socratic path, for him, is quite notable. Although this topic about Plato and Aristotle’s views is somewhat unclear, the evidence confirms the compatibility between Heidegger and them. Heidegger believes that technology in modern thought is a kind of extreme reductionism. In particular, the creation of new scientific methods and modern science is rooted in this view.