بررسي تاثير پوشش هاي پليمري بر روي ثبات نوري منسوج پلي استري تاري-پودي با استفاده از مباني روش SUN TEST

در اين تحقيق ميزان اثر انواع پوشش هاي پليمري بر روي ثبات نوري منسوج پلي استري به كمك مباني روش سان تست با در نظر گرفتن بعد اقتصادي پوشش ها مورد بررسي قرار گرفته است. در اين راستا 60 نمونه ي پارچه پلي استر تاري -پودي به ابعاد 5/2×5/22سانتي متر در 10 گروه با پوشش هاي مختلف جهت بررسي ثبات نوري در برابر اشعه ماوراي بنفش تهيه گرديد. تركيبات امولسيون، دي آمونيوم فسفات و بيندر به عنوان مواد ثابت در هر پوشش و تركيبات متغيري مانند آنتي يووي، آنتي اكسيدان و تيتانيم دي اكسيد (بصورت مايع و پودر) و پيگمنت رنگي به روش چاپ شابلوني روي اين پارچه ها قرار گرفتند. استحكام نمونه ها قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراي بنفش جهت بررسي اثر هريك از تركيبات متغير در استحكام نمونه پلي استري و مقايسه با نمونه خام بدون پوشش پليمري، توسط دستگاه سان تست اندازه گيري گرديد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه حضور كربن بلاك در كنار ساير مواد از قبيل پيگمنت رنگي(سبز)،آنتي اكسيد و آنتي يووي در مقايسه با دي اكسيد تيتانيم از قدرت حفاظت كنندگي خوبي برخوردار است.

In this paper, investigated the effect of polymer coatings on UV resistance of PET-weaving fabrics by using Sun-Test method. Sixty samples PET-weaving fabrics in dimension 22.5×2.5 cm were prepared in ten different groups. In this way, emulsifier, acryl ate binder and Diammonium phosphate were considered as base materials in the experimental design, while, anti-UV, titanium dioxide (liquid and powder form), pigment and anti-oxidant were used in different treatments. These materials were coated on PET fabrics by using conventional printing technique. After that sun test apparatus was used to age samples. Consequently, strength of different samples was measured before and after UV exposure to compare the effect of each polymeric additive. Altogether the results showed that black-carbon presents the best UV-modification of PET-weaving fabrics compared to other additives.