بررسي تاثير دو مدل آموزشي مبتني بر رعايت و توانمندسازي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم

Effect of two educational models based on compliance and empowerment on the quality of life of patients with asthma

مقدمه: كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم تحت تاثير عوامل متعددي از جمله عدم آگاهي و دانش آن‌ها نسبت به اين بيماري قرار دارد. تاكنون روش‌هاي آموزشي مختلفي جهت بهبود كيفيت زندگي اين بيماران مورد بررسي قرار گرفته كه نتايج متفاوتي داشته است، لذا مطالعه حاضر جهت مقايسه تاثير دو مدل آموزشي مبتني بر رعايت و توانمندسازي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم انجام گرديده است. روش: اين مطالعه نيمه تجربي، تاثير دو مدل آموزشي، بر كيفيت زندگي 70 بيمار مبتلا به آسم را مورد ارزيابي قرار داد. نمونه‌ها به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند در يك گروه آموزش براساس مدل مبتني بر رعايت و در گروه ديگر آموزش براساس مدل توانمندسازي داده شد. قبل از مداخله و هشت هفته بعد از اتمام مداخله هر دو گروه پرسشنامه كيفيت زندگي مربوط به بيماران مبتلا به آسم را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.18 انجام گرديد. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران در گروه آموزش مبتني بر رعايت (15/8±)6/47 و در گروه آموزش توانمندسازي (93/10±)5/44 بود. نتايج نشان داد كه ميانگين نمره كلي و ابعاد كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم در دو گروه قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداري نداشتند (05/0p > ) آزمون آماري تي‌زوج افزايش آماري معناداري را در نمره كلي و ابعاد كيفيت زندگي قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه نشان مي‌دهد (05/0p < ). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه هر دو مدل آموزشي مي‌توانند سبب ارتقاي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم گردد. لذا نقش آموزش جهت ارتقاي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم توسط كادر درمان به خصوص پرستاران بايد مدنظر قرار گرفته شود.

Introduction: Quality of life of patients with asthma is affected by many factors including the lack of knowledge about the disease. Different training methods with different outcomes have been applied to improve the quality of life of these patients. The aim of this study was to design to investigate and compare the effect of two educational models based on compliance and empowerment on the quality of life of patients with asthma. Methods: In this s quasi-experimental study, the effect of two educational models on quality of life of 70 patients with asthma was assessed. The samples were randomly assigned into two groups. The training was based on the compliance model (CM) and patient empowerment model (PEM) in each group. Both groups completed the asthma quality of life questionnaire before the intervention and eight weeks after it. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics. Results: The mean age of the patients was 47.6 years in the CM group and 44.5 years in PEM group. The mean scores for overall and dimensions of quality of life and self management knowledge were not significantly different between the groups before and after the intervention (P > 0.05). Significant increase in the mean scores of overall and dimensions of quality of life and self management knowledge after the intervention in comparison with the scores before the intervention in both groups was reported (P < 0.05). Conclusion: Both training methods improved quality of life patients with asthma. The role of education in order to improve the quality of life for patients with asthma should be considered by health care team members especially nurses.