بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي آزمون تداعي ضمني عزت نفس

Examining Psychometric Properties of Self-esteem Implicit Association Test

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي آزمون تداعي ضمني (IAT) (نسخه عزت نفس) بود. اهداف ويژه، شامل تعيين ميزان پايايي بازآزمون، همساني دروني، روايي همگرا و روايي افتراقي، بود. جامعه پژوهش حاضر دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي بودند و 300 نفر به صورت نمونه‌گيري هدفمند از بين دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد انتخاب شدند. همچنين به منظور بررسي پايايي بازآزمون 50 نفر به صورت نمونه‌گيري در دسترس از دانشجويان دانشكده علوم تربيتي و روان‌شناسي انتخاب گرديدند. براساس يافته‌ها، پايايي بازآزمون و همساني دروني به ترتيب 52/0 و 63/0 به دست آمد روايي همگرا با آزمون حرف-نام 06/0 به دست آمد، اما با كنترل متغير جنسيت افزايش قابل توجهي در روايي همگرا ديده شد (16/0). همچنين روايي افتراقي آزمون تداعي ضمني عزت نفس نسبت به عزت نفس روزنبرگ 06/0 به دست آمد. نتايج اين پژوهش نشان‌دهنده اين است كه آزمون تداعي ضمني (نسخه عزت نفس) از پايايي و همساني دروني خوبي برخودار است، روايي همگراي ضعيف ولي روايي افتراقي مناسبي دارد.

Major aim of current study is to examine psychometric properties of self-esteem implicit association test. Special goals to examine the test-retest reliability, internal consistency, convergent and discriminant validity. Our population was the students of Shahid Beheshti University and 300 undergraduate and graduate students were selected through purposive sampling. Also 50 students from faculty of Education and psychology were selected in order to examine test- retest reliability. Results showed that test-retest reliability and internal consistency was 0.52 and 0.63 respectively. Also convergent validity with name-letter test and discriminant validity with Rosenberg explicit self-esteem both obtained 0.06. The results of current study, consistent with previous research, indicating that self-esteem IAT has an appropriate reliability and internal consistency, impoverished convergent validity and acceptable discriminant validity. These results can be interpreted.