بررسي تاثير توام متفورمين و زهرزنبور بر بلوغ آزمايشگاهي فوليكولهاي پره آنترال موش

The effects of metformin and bee venom on in vitro maturation of isolated preantral follicles in mice

متفورمين سالهاست كه جهت كنترل ديابت نوع 2 استفاده مي شود. اين دارو همچنين در بهبود بيماران سندرم پلي كيستيك تخمدان(PCOS)، اعاده سيكلهاي قاعدگي و القاي اوولاسيون موثر بوده است. مطالعات نشان مي دهد متفورمين از طريق فعال كردن پروتيين كيناز فعال شونده توسط آدنوزين مونو فسفات (AMPK)مي تواند موجب پيشروي بلوغ ميوزي تخمكهاي موش در محيط in vitro گردد. زهرزنبور تركيبي پيچيده از آنزيمها، پروتيين، پپتيد و سايتوكين ها است. مطالعات in vivo ما در تحقيقات قبلي حاكي از اثرات درماني زهرزنبور بر بيماران PCOS و تكوين فوليكولهاي تخمدان مي باشد. با فرض تاثير اين دو بر رشد و ميزان ماندگاري فوليكولهاي تخمدان موش و نيز نرخ بلوغ تخمكها هدف اين تحقيق بررسي اثر توام متفورمين و زهرزنبور بوده است. بدين منظور فوليكولهاي نابالغ از تخمدان موشهاي 14 روزه خارج و در محيط كشت قطره اي ?-MEM تحت روغن مينرال به مدت 14 روز كشت داده شد. متفورمين و زهرزنبور به طور جداگانه و نيز به صورت همزمان به محيط كشت فوليكول اضافه شد. قطر فوليكولها تا روز چهارم كشت و نيز ميزان ماندگاري آنها به صورت هر دو روز يكبار بررسي و مورد سنجش ميكروسكوپي قرار گرفتند. در روز دوازدهم به منظور القاي اوولاسيون از hCG و rEGF استفاده شد و وضعيت تخمكهاي اووله شده بررسي گرديد. يافته ها نشان داد كه قطر فوليكولها در روز دوم كشت در اثر تيمار با متفورمين)01/0 < (P ، زهرزنبور)05/0 < (P و در گروه توام )05/0 < (P به طور معني داري افزايش يافت. در روز چهارم كشت نيز رشد فوليكولها در گروه متفورمين )001/0 < (P، زهرزنبور)05/0 < (P و در گروه توام )01/0 < (P افزايش معني داري را نشان داد. درصد ماندگاري فوليكولها در هيچكدام از گروههاي تيمار شده معني دار نبود. درصد تخمكهاي GV در گروه متفورمين)001/0 < (P ، زهرزنبور)01/0 < (P و در گروه تيماري توام )01/0 < (P به طور معني داري كاهش يافت و در مقابل بر تعداد تخمكهاي M? و M?? (مرحله متافاز ? و ??) در هر سه گروه تيماري افزوده شد؛ هرچند كه اين افزايش معني دار نبود. در ضمن اختلاف معني داري در ميزان تشكيل حفره آنتروم ميان گروهها مشاهده نشد. بنابراين يافته هاي اين تحقيق مي تواند مويد تاثير همزمان متفورمين و زهر زنبور بر افزايش رشد فوليكولهاي تخمدان در محيط in vitro و نيز افزايش پيشروي و بلوغ ميوزي تخمك باشد كه بر روي هم موجب آمادگي بيشتر آن براي لقاح مي شود.

Metformin has multiple benefits in patients with type 2 diabetes. This drug is also used for treatment of patients with Polycystic ovarian syndrome (PCOS), menstruation cycles improvement and ovulation induction. Other studies showed that meformin cause meiotic progression of mice oocytes in in vitro condition via activation of Adenosin monophosphate-activated protein kinase (AMPK). Bee venom is a complex compound, consists of enzymes, proteins, peptides and cytokines. Our previous studies have showed the positive effects of bee venom on PCOS and development of ovarian follicles in Wistar rat model. In this study, we focused on the effects of metformin and bee venom both; in development and surviving rate of mouse follicles and their maturation. Ovaries were taken from 14 days old mice. Then mechanically isolated preantral follicles were cultured in ?-MEM supplemented with 5% FBS, 100 mIU/ml FSH, 1% insulin-transferrin-selenium under mineral oil for 14 days, and added 10-5 M metformin and optimum dose of 1 ?g/ml bee venom (based on dosimetric experiments) in treated groups. At day 12 of culture, final oocyte maturation and ovulation was induced by the addition of 1.5 IU/ml hCG and 20 ng/ml (Recombinant epidermal growth factor) rEGF. The in vitro effects of metformin and bee venom on mouse preantral follicular growth and subsequent oocyte maturation in all groups were assessed. Our findings showed that diameters of preantral follicles at day2 were increased in metformin group (P < 0.01), bee venom group (P < 0.05) and co-culture group (P < 0.05) significantly. Follicular diameters in day4 also increased in metformin group (P < 0.001), bee venom group(P < 0.05) and co-culture group (P < 0.01) significantly. Survival rates in metformin group and co-culture group increased, but this rate decreased in bee venom group, although there were no significant differences among groups. Germinal vesicle (GV) oocytes percentage in metformin group (P < 0.001), bee venom group (P < 0.01) and co-culture group decreased (P < 0.01) significantly. M? and M?? oocytes percentage in all treated groups increased but they were not significant. Based of these results, it was shown that follicles treated by metformin and bee venom in vitro, grew more significant than control group. In addition ovulated oocytes treated by metformin and bee venom showed much higher meiotic progression, maturation and preparation for fertilization. Based of these data could conclude, metformin and bee venom have developmental effect on competence and maturation of ovarian follicles. Therefore, these data could be useful to improve our knowledge in infertility and menstruation disorders.