تشخيص پلورال افيوژن به‌روش سونوگرافي و راديوگرافي پرتابل قفسه‌سينه در بخش مراقبت‌هاي ويژه

Diagnosis of pleural effusion by portable ultrasound and chest radiography in intensive care unit

زمينه و هدف: پلورال افيوژن (Pleural Effusion, PE) در ميان بيماران بستری در ICU و بيماران بدحال شيوع زيادی دارد. هدف مطالعه حاضر مقايسه تشخيص پلورزی با دو روش سونوگرافی و راديوگرافی در بيماران بستری در بخش ICU می‌باشد. روش بررسی: 39 بيمار بستری در دو بخش ICU داخلی و جنرال بيمارستان امام‌خمينی (ره) شهر تهران از مهر تا اسفند 1392 كه به‌علت غير‌جراحی بستری شدند، مورد انجام راديوگرافی قفسه‌سينه سوپاين و سونوگرافی پرتابل شدند. بيماران توسط يك راديولوژيست برای بررسی سونوگرافی و پزشك معالج برای تفسير راديوگرافی ارزيابی شدند. در صورت انجام توراكوسنتز و يا CT-Scan، از آنها به‌عنوان استاندارد طلايی تشخيص پلورال افيوژن استفاده شد. يافته‌ها: در سونوگرافی 29 نفر (3/74%) افيوژن پلور داشتند و 10 نفر (7/25%) نداشتند. با نظر پزشك معالج 21 نفر از 29 نفر توراكوسنتز شدند و همگی افيوژن با ميانگين (6/417) 2/447 ميلی‌ليتر داشتند در 18 نفر كه توراكوسنتز نشده بودند در 13 نفر سی‌تی‌اسكن قفسه‌سينه موجود بود كه در شش نفر (تمامی با گزارش PE در سونوگرافی) افيوژن وجود داشت. در راديوگرافی 9 نفر (1/23%) مثبت و 30 نفر (9/76%) منفی بودند. بين سونوگرافی و راديوگرافی قفسه‌سينه در تشخيص پلورال افيوژن تفاوت معنادار مشاهده شد (01/0P=) به‌طوری كه 9/68% مواردی كه سونوگرافی نتايج مثبت داشت راديوگرافی منفی بود و تنها در 5/34% موارد هر دو روش نتايج منفی داشتند. حساسيت، ويژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای سونوگرافی به‌ترتيب (100-1/87)100%، (100-9/58)100%، (100-1/87)100%، (100-9/58)100% و برای راديوگرافی (0/54-6/16)3/33%، (100-9/58)100%، (100-2/66)100%، (4/49-1/12)0/28% بود. نتيجه‌گيری: سونوگرافی در تشخيص افيوژن پلورال در بيماران بستری در ICU بر راديوگرافی ارجح است.

Pleural effusion (PE) is common among ICU and acutely ill patients. Traditionally plain chest radiography (CXR) has been done for pleural effusion evaluation in ICU. However, better results have been reported by ultrasound for the diagnosis of this condition in ICU. In this study, we compared two methods of ultrasound and CXR in PE detection in ICU patients. Also we studied the percentage of thoracentesis by physician after detection of PE by ultrasonography or CXR. Methods: Portable supine CXR and chest ultrasound were done in Thirty-nine non-surgical patients who were admitted to the Medical and General ICUs of Imam Khomeini hospital in Tehran from Oct 2013 to Mar 2014. Ultrasound was done and interpreted by radiologist and CXR by patientʹ physician. Thoracentesis or CT-scan was used as gold standard for PE diagnosis. Results: Ultrasound in 29 patients (74.3%) showed PE. In 21 patients thoracentesis was done by patient’s physician and all had PE with mean volume of 447.2(417.6). In 13 of 18 patients without thoracentesis chest CT scan was available. It shows PE in 6 cases (all with positive PE in ultrasonography). CXR in 9 patients (23.1%) was positive for PE and in 30 patients (76.9%) was negative. The ability of chest ultrasound and CXR for diagnosis of PE was significantly different (P= 0.0.1). In 68.9 % of cases that ultrasound was positive, the CXR was negative and only in 34.5% of cases both methods had negative results. The sensitivity, specificity, positive and negative predictive values were 100% (87.1-100), 100% (58.9-100), 100% (87.1-100), 100% (58.9-100) respectively for ultrasonography. For CXR there were 33% (16.6-54.0), 100% (58.9-100), 100% (66.2-100), 28% (12.1-49.4) respectively. Conclusion: Ultrasonography for diagnosis of pleural effusion in ICU patients has better diagnostic performance than portable CXR