رابطه بين نظريه ذهن و همدلي در دانش‌آموزان با آسيب شنوايي و بهنجار

Relationship between the theory of mind and empathy in students with hearing impairment and those with normal hearing

زمينه و هدف: همدلي، ظرفيت بنيادين انسان‌ها در برقراري ارتباط است كه براي زندگي اجتماعي روزمره مهم است. با توجه به تاثير نظريه ذهن بر همدلي، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش سازه شناختي نظريه ذهن در پيش‌بيني همدلي صورت گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه، كه به روش تحليلي‏ـ‏مقايسه‏اي انجام شد، 40 دانش‏آموز با آسيب شنوايي عميق و 40 دانش‏آموز بهنجار در محدوده سني 14-8 سال انتخاب شدند. روش گردآوري داده‏ها از طريق انجام آزمون روي دانش‏آموزان و ابزار آن تكاليف باور كاذب و پرسش‏نامه همدلي بهر بود كه پرسش‏نامه توسط والدين تكميل شد. براي تحليل داده‏ها از روش تحليل واريانس چندمتغيره، همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره استفاده شد. يافته‏ها: يافته‏هاي اين پژوهش نشان داد كه بين نمره كلي تكاليف باور كاذب و نمره همدلي دانش‏آموزان دچار آسيب شنوايي و بهنجار تفاوت معني‏داري وجود دارد(p=0/001). رابطه معني‏داري بين نظريه ذهن و همدلي در دو گروه وجود داشت(p=0/01). همچنين نظريه ذهن قادر به پيش‏بيني همدلي بود(p=0/001). نتيجه‏گيري: براساس نتايج به‏دست آمده، عملكرد دانش‌آموزان با آسيب شنوايي در تكاليف نظريه ذهن و نيز نمرات همدلي به ميزان قابل‌توجهي پايين‏تر از نمره دانش‏آموزان بهنجار بود. بنابراين، لازم است در آموزش مهارت‏هايي از قبيل مهارت‏هاي اجتماعي به دانش‏آموزان با مشكلات شنوايي اين مسيله را در نظر گرفت و مواد آموزشي را متناسب با درك شناختي آنان تنظيم كرد.

Background and Aim: Empathy is a basic human skill that is important in daily life. The purpose of this study was to evaluate the role of the theory of mind in predicting empathy. Methods: This study adopted a causal-comparative design. 40 students with profound hearing impairment and 40 students with normal hearing, aged between 8 and 14, participated in the study. Instruments including false belief tasks and empathy questionnaires were distributed to the participants. For multivariate analysis of variance, a correlation analysis and multiple regression methods were used. Results: Results indicated a significant difference between the total score of false belief tasks and empathy in students with hearing impairment and those with normal hearing (p < 0.001). A significant relationship between the theory of mind and empathy was found in both groups (p < 0.01). Also theory of mind could predict the empathy (p=0.001). Conclusion: Based on the obtained results, significant reduction in the theory of mind and empathy was seen in students with hearing impairment. Therefore, training programs that focus on social skills are required for students with hearing impairment in order to address this problem. Moreover, training materials need to be tailored to their cognitive understanding.