رديابي مكان هاي ژني مرتبط با مولفه هاي جوانه زني برنج در تنش اسمتيك خشكي

Detection of chromosomal regions controlling drought osmotic stress in rice

قدرت جوانه زني بالا يكي از فاكتورهاي مهم براي استقرار گياه در شرايط تنش خشكي است. شناخت ساختار ژنتيكي صفات مرتبط با جوانه زني در شرايط تنش يكي از اهداف برنامه هاي اصلاحي مي باشد. سرعت جوانه زني، طول ريشه چه و طول ساقه چه در شرايط تنش اسمتيك خشكي با استفاده از نقشه ژنتيكي حاصل از 74 نشانگر ريزماهواره و 192 خانواده F2:4 (12 گروه پيوستگي) جمعيت طارم محلي × خزر رديابي شد. در اين مطالعه سه QTL با اثر افزايشي مثبت در جهت افزايش قدرت بذر در فاصله بين نشانگرهاي RM466 و RM259 روي كروموزوم 1 شناسايي شد. از بين QTLهاي تشخيص داده شده qGR-1a بزرگ اثر بوده و بيش از 27/26 درصد از تغييرات مرتبط با سرعت جوانه زني را كنترل نمود. همبستگي بين صفات مذكور و همپوشاني QTLها ناحيه مذكور نشان داد كه از اين ناحيه كروموزومي مي توان براي برنامه هاي انتخاب به كمك نشانگر استفاده نمود.

Germination vigour is one of the most important factors for plant stablishing under drought stress. In order to detect of quantitative trait loci related to drought tolerance in germination stage a genetic map was provided by 74 SSR marker and 192 individuals of F2:4 derived from cross between Tarom mahalli × Khazar population. The hundred seeds of 20 families were used for recording of germination rate, radical length and plumule length. Seventy four SSR markers grouped in 12 linkage groups. Thirteen QTLs were detected for traits. Three QTLs were mapped on chromosome 1 that increased drought tolerance in germination stage in rice. Out of these QTLs, qGR-1a distinguished as major effect and explained 26.27% of the total variation. Correlations between traits and overlapping QTLs in RM466-RM259 interval provided a good region for gene pyramiding and marker assisted programs.