بررسي اضطراب دندانپزشكي دربيماران مراجعه كننده به مطب هاي دندانپزشكي بخش خصوصي شهرستان مشهد

Study of Dental Anxiety among Patients Referred to Private Offices in Mashhad

سابقه واهداف: اضطراب بيماران و عدم مراجعه آنان براي برخورداري از خدمات دندانپزشكي ممكن است تاثير نامناسبي بر شاخص هاي توسعه جامعه داشته باشد. مطالعات انجام شده در اين زمينه محدود مي باشند و نتايج مطالعات در اين زمينه داراي تناقضات متعدد است، لذا اين مطالعه به منظور تعيين وضعيت اضطراب دندانپزشكي در بيماران مراجعه كننده به مطب هاي بخش خصوصي دندانپزشكي شهرستان مشهد در سال 1390انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي، به طور تصادفي تعداد 400 نفر از مراجعه كنندگان به بيست مطب دندانپزشكي شهر مشهد كه آن ها نيز به طور تصادفي انتخاب شده بودند، در مطالعه وارد شدند. اطلاعات با استفاده از مقياس اضطراب دندانپزشكي Dental Anxiety Scale)) جمع‌آوري گرديد. پايايي و روايي پرسشنامه درمطالعات قبلي مورد سنجش قرار گرفته و تاييد گرديده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و به‌كارگيري آزمون هاي آماري تي، ANOVA، ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه 8/16% از افراد داراي اضطراب خفيف، 5/58% داراي اضطراب متوسط و 8/24% داراي اضطراب شديد دندانـپزشكي بودند. ميانگين نمـره اضطـراب در زنـان (91/3±14/12 (بيـشتر از مـردان (89/3±19/9( بود (1000/0 < p). به لحاظ وضعيت تاهل بيشترين ميانگين نمره اضطراب در افرادمطلقه و همسر مرده (4±39/13) مشاهده شد (1000/0 < p). از لحاظ شغلي بالاترين ميانگين نمره اضطراب در افراد خانه دار (77/3±89/12) ديده شد. بين نمره اضطراب دندانپزشكي و سن (013/0p=، 125/0-r=)،دفعات مراجعه به مطب دندانپزشكي (004/0p=، 143/0-r=) سطح تحصيلات (001/0p < ، 319/0-?=) ونيز سطوح مختلف درآمد (001/0p < ، 415/0- ? =) همبستگي معكوس ومعني داري وجود داشت. نتيجه‌گيري: از آنجا كه در مطالعه حاضر ميزان اضطراب دندانپزشكي در زنان و بخصوص زنان خانه دار بيشتر ديده شد، و نيز با سن و سطح سواد و سطح درآمد همبستگي معكوس داشت، افراد با ويژگي هاي فوق بايستي در برنامه هاي آموزشي و مداخله اي در اين زمينه، مورد توجه بيشتري قرار گيرند.

Background: Patientʹs anxiety and thus not referring to dental offices for receiving dental services may inappropriately affect inadequately on community development indicators. There are limited studies in this area, and the results are usually inconsistent. This study was then carried out with the aim of determining the dental anxiety among patients referred to private offices in Mashhad. Methods: In this descriptive study, a total number of 400 patients who had referred to private dental offices in Mashhad participated. Data were then, collected using Dental Anxiety Scale. Validity and reliability of the scale had been determined and approved in the previous studies. Data were analyzed through SPSS software using T-Test, ANOVA, Pearson Correlation Coefficient, and Spearman Correlation Coefficient. Results: Of all the participants, 16.8% had mild, 58.8% moderate and 24.8% severe dental anxiety. Mean score of dental anxiety was higher in women (12.4±3.91) than men (9.19±3.89) (p < 0.001). Divorced and dead couple subjects (13.39±4) had a higher level of dental anxiety than the married and singles. Regarding the job, the highest level of dental anxiety was observed in the housewives (12.89±3.77). Dental anxiety was negatively correlated with age (r=-0.125, p= 0.013), number of dental visit (r=-0.143, p=0.004), education level (? = -0.319, p < 0.001) and income level (? = -0.415, p < 0.001). Conclusion: As the rate of dental anxiety was higher among women especially housewives and also it was negatively correlated with age, education level and income, people with such characteristics should be addressed in educational programs in this area.