مقايسه ميزان تاثير سلامت بر رشد اقتصادي ايران و كشورهاي حوزه سند چشم انداز

Compare the Effect of Health on Iranian Economic Growth and Vision Basin Countries

مقدمه: خرد هر فرهنگي حكم مي كند كه " سلامت " ثروت است. زيرا كه سلامت يك ملت به عنوان يك عامل تعيين كننده مهم در عملكرد اقتصاد ملي مي باشد. اما غالبا سهم هزينه هاي بهداشتي درماني از درآمد ناخا لص داخلي در كشورهاي توسعه يافته بيشتر از كشورهاي كمتر توسعه يافته است. براي مثال اين ميزان براي اكثر كشورهاي OECD بيش از 7درصد و براي ايران حدود 7/5 درصد مي باشد. روش بررسي:در اين مقاله، رابطه ميان برخي از شاخص هاي وضعيت سلامت (مخارج سلامت، اميد به زندگي و نرخ مرگ و مير نوزادان) و توليد ناخالص داخلي واقعي ( (GDPبراي كشورهاي حوزه سند چشم انداز در دوره 1995 تا 2010 مورد مطالعه قرار گرفته است. در اين راستا از يك الگوي اقتصاد سنجي سلامت ورشد اقتصادي و از آزمون‌هاي ريشه واحد پنل، پنل هم جمعي وتخمين زننده‌ حداقل مربعات كاملاً اصلاح شده (FMOLS) براي روابط بلند هم جمعي استفاده شده است. يافته ها: يك رابطه بلند مدت بين متغيرها وجود دارد. بين اميد به زندگي و توليد ناخالص داخلي واقعي (000/0=P) و همچنين مخارج سلامت و GDPواقعي(000/0=P)يك رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. رابطه بين نرخ مرگ و مير نوزادان و GDP واقعي نيز يك رابطه منفي و معنا دار(000/0=P)مي باشد. تمام اين نتايج مطابق با تيوري ها مي باشد. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد خرج كردن در بازار سلامت وبه تبع آن كسب سلامتي و مطلوبيت اضافه مي تواند در افزايش رشد اقتصادي موثر باشد. وضعيت سلامت در ايران نيز بر رشد اقتصادي تاثيري مثبت دارد، اما در مقام مقايسه، ايران در بين كشورهايي است كه با مخارج بيشتر نتايج ضعيف تري بدست آورده است. اين خود مي تواند انگيزه اي براي سياست گذاران ايجاد كند تا در كشورهاي حوزه سند چشم انداز به مقوله سلامت اهميت بيشتري داده شود. اما باز هم سوالاتي در مورد نحوه تخصيص منابع و كارايي تخصيصي باقي مي ماند.

Introduction: Each culture’s intelligence signifies that “health” is wealth, because a nationʹs health has an important determinant role in national economics’ performance. However, health expenditure portion is mostly higher than gross domestic income in the moredeveloped countriesthan theless ones. For example, this portion for OECD countries is often more than7 percent and for Iran it is5.7 percent. Methods: This paper examines the relationship between health condition indexes and real GDP for Sanad-e-CheshmAndaz countries in 1995 to 2010. Therefore, ahealth - economic growth econometric model has been used. Thepanel unit root test, panel cointegration test and Fully Modified Ordinary Least Squares (FMOLS)procedure wereapplied to examine long-run relationship among the variables. Results:There is a long-run relationship between variables. There is a positive and significant relationship between life expectation and real GDP and also between health expenditures and real GDP.There is a negative but significant relationship between infant mortality rate and real GDP. All these results are based on the relevant theories. Conclusion: Results show that spending money on health and rewardingly achieving health and additional desirability can be effective on economic growth increase. Health condition in Iran has also positive effect on economic growth, but in comparison, Iran is among thecountries that gets lower results by spending more. This can be considered as motivation for Policy makers to pay more attention to health condition in Sanad-e-CheshmAndaz countries. However, there are some questions remaining about appropriating resources as well as efficiency.