اثر محدوديت كمي خوراك و تغذيه وعده اي بر عملكرد، تركيبات لاشه و عارضه آسيت در جوجه هاي گوشتي

Effect of quantitative feed restriction and meal feeding on the performance, carcass compositions and ascites syndrome in broiler chickens.

اين آزمايش براي مقايسه اثر محدوديت كمي خوراك و تغذيه وعده اي بر عملكرد، تركيبات لاشه و عارضه آسيت در جوجه خروس هاي گوشتي سويه راس 308 صورت گرفت. در اين تحقيق پنج برنامه محدوديت غذايي شامل: 1) تغذيه به صورت آزاد ( گروه شاهد)، 2) تغذيه نياز نگهداري از 14-7 روزگي، 3) تغذيه50% نياز رشد از 14-7 روزگي، 4) تغذيه وعده اي از 14-7 روزگي و 5) تغذيه وعده اي از 21-7 روزگي استفاده شد. 300 قطعه جوجه خروس گوشتي يك روزه در قالب يك طرح كاملا تصادفي با پنج تيمار، پنج تكرار و 12 جوجه در هر تكرار تا سن 42 روزگي پرورش يافتند. در سن 21 روزگي جوجه ها در معرض دماي 15 درجه سانتي گراد براي القاي آسيت قرار گرفتند. صفات اندازه گيري شده شامل عملكرد، تركيبات لاشه، فراسنجه هاي قلب و خون بودند. نتايج نشان داد كه گروه هاي محدوديت داده شده به صورت كمي در مقايسه با گروه شاهد، افزايش وزن و مصرف خوراك كمتري داشتند (05/0 > P). در پايان دوره آزمايش، گروه تغذيه شده به صورت وعده اي به مدت يك هفته ضريب تبديل غذايي كمتري نسبت به گروه تغذيه 50 درصد نياز رشد داشتند (05/0 > P). محدوديت غذايي اثر معني داري روي درصد تركيبات لاشه (لاشه قابل طبخ، سينه، ران و چربي حفره شكمي) نداشت. جوجه هاي گوشتي تغذيه شده به صورت آزاد و وعده اي به مدت يك هفته غلظت هماتوكريت و هموگلوبين بالايي داشتند (05/0P < ). گروه تغذيه وعده اي يك هفته در مقايسه با گروه هاي محدوديت كمي خوراك وزن قلب بيشتري داشت (05/0P < ). اختلاف آماري معني داري در شاخص آسيت (نسبت وزن بطن راست به وزن دو بطن)، وزن بطن راست و درصد وزن قلب در بين تيمارها مشاهده نگرديد. به طور كلي نتايج نشان داد كه محدوديت با شدت كمتر (تيمارهاي تغذيه وعده اي) در مقايسه با محدوديت شديد (تيمارهاي محدوديت كمي خوراك) در ايجاد رشد جبراني كامل موثرتر است. با توجه به فاكتورهاي خوني، محدوديت غذايي شديد مي تواند باعث كاهش حساسيت به آسيت در جوجه هاي گوشتي شود.

This experiment was conducted to compare the effects of quantitative feed restriction and meal feeding on the performance, carcass compositions and ascites syndrome in male broiler chickens (Ross 308). In this study, 5 Schedule feed restrictions include: 1) ad libitum food intake (AL group), 2) feeding maintenance energy requirement from 7 to 14 d of age 3) feeding to support 50% of the normal growth energy requirement from 7 to 14 d of age 4) meal feeding from 7 to 14 d of age (MF14) and 5) meal feeding from 7 to 21 d of age (MF21), were used. Three hundred day-old male broilers in a completely randomized design (with five treatments, five replicates per treatment and 12 birds per pen) were raised until 42 days. At the age of 21 d the chickens were exposed to a temperature of 15°C, which induced ascites. Traits measured included performance, carcass characteristics and parameters of the heart and blood. The results indicated that quantitative feed restriction reduced weight gain and feed intake compared to AL group (P < 0.05). At the end of experiment, feed conversion ratio of MF14 group was less than fed group for 50% growth (P < 0.05). Feed restriction had no significant effect on percentage of carcass composition (carcass, breast, thigh and abdominal fat). AL and MF14 broilers had high hematocrit and hemoglobin concentration. MF14 group compared with the quantitative feed restriction groups had a greater heart weight (P < 0.05). Ascites index (RV/TV ratio), right ventricle weight and percentage of heart were not affected by feeding regimes. The overall results showed that less severe restriction (meal feeding treatments) on compared with more severe restriction (quantitative feed restriction treatments) was better to realize the complete compensatory growth. According to blood factors, severe feed restriction can decrease ascites susceptibility in broiler chickens.