شيوع و ريسك فاكتورهاي فرسودگي شغلي در پرستاران يكي از بيمارستان‌هاي شهر كرمانشاه (1392)

مقدمه: فرسودگي شغلي پرستاران مي‌تواند منجر به افزايش غيبت، كاهش انرژي و افت كيفيت ارايه خدمات توسط آن‌ها گردد. هدف از مطالعه حاضر تعيين ميزان شيوع فرسودگي شغلي و عوامل مرتبط با آن در پرستاران يكي از بيمارستان‌هاي شهر كرمانشاه در سال 1392 بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي-تحليلي و مقطعي 189 پرستار شاغل به روش تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه دموگرافيك و Maslach Burnout Inventory (MBI) جمع‌آوري گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري همبستگي پيرسون، تي مستقل و آناليز واريانس در سطح معناداري كمتر يا مساوي 05/0 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين نمره فرسودگي شغلي 89/61 بود. 2/39% پرستاران خستگي هيجاني زياد، 6/37% مسخ شخصيت زياد و 5/73% كفايت شخصي كم را گزارش كردند. بين خستگي هيجاني با وضعيت استخدامي (015/0P=) و سطح تحصيلات (041/0P=)، بين مسخ شخصيت با وضعيت استخدامي (022/0P=) و شيفت كاري (023/0P=) و همچنين بين احساس كفايت شخصي با سن (010/0P=)، سابقه كار (002/0P=) و شيفت كاري (045/0P=) ارتباط معنادار مشاهده گرديد. نتيجه گيري: ميزان فرسودگي شغلي در پرستاران در حد متوسط رو به بالا قرار داشت. از دلايل آن مي‌توان به بار كاري بالا، محيط كاري ناامن و خسته كننده و استرس زياد اشاره نمود. با مديريت صحيح منابع انساني از قبيل تعيين وظايف و خط‌مشي‌ها متناسب با توان پرستاران، رويكردهاي جديد جهت تشويق و ايجاد انگيزه و برگزاري كارگاه كنترل استرس، مي‌توان تعهد، احساس مثبت نسبت به كار و احساس كفايت شخصي را در افراد تقويت كرد.

Introduction: Burnout among nurses can increase absenteeism and decrease energy and quality of services provided by them. The aim of this study was to determine the prevalence of occupational burnout and its related factors among nurses of a hospital in Kermanshah city, Iran, in 2013. Materials and Methods: In this cross-sectional and descriptive-analytical study, 189 nurses were selected randomly. Data was collected by demographic questionnaire and the Maslach Burnout Inventory (MBI). Gathered data was analyzed by Pearson, Independent T-test and ANOVA in statistical level of p ? 0.05. Results: The mean score of occupational burnout was 61.89. In total, 39.2% of nurses reported high emotional exhaustion, 37.6% high depersonalization and 73.5% of them had low personal accomplishment. There were statistical associations between emotional exhaustion with employment status (p=0.015) and educational degree (p=0.041), between depersonalization with employment status (p=0.022) and working shift (p=0.023), and between personal accomplishment with age (p=0.010), working experience (p=0.002) and shift working (p=0.045). Conclusion: The level of nurses’ occupational burnout was average to high. This might be due to high workload, unsafe and boring work environment and high stress. Commitment, positive sense to work and personal accomplishment can be reinforced by correct management of human resources including determination of duties and strategies according to nurses’ ability, new approaches for encouragement and motivation as well as running stress management workshops.