بررسي اثر توسعه مالي بر انتشار گاز CO2 در ايران

The Effect of Financial Development on CO2 Emissions in Iran

مطالعه حاضر به بررسي رابطه بين انتشار گاز دي‌اكسيدكربن و شاخص‌هاي توسعه مالي به همراه متغيرهايي شامل درآمد سرانه واقعي بدون نفت، مصرف سرانه انرژي و نسبت صادرات و واردات به GDP، در ايران طي دوره 1352-1390، با استفاده از الگوي ARDL پرداخته است. نتايج محاسبات نشان مي‌دهد، كشش‌هاي بلندمدت انتشار دي‌اكسيدكربن نسبت به درآمد سرانه واقعي، مصرف سرانه انرژي و صادرات در ايران مثبت و نسبت به واردات منفي هستند. بر طبق نتايج به دست آمده، بدهي‌هاي نقدي به GDP و بدهي بخش خصوصي به سيستم بانكي به GDP، اثر مثبت و معني‌داري، در بلندمدت به ترتيب برابر با (257/0) و (304/0) و در كوتاه‌مدت برابر با (175/0) و (233/0) بر انتشار دي‌اكسيدكربن در ايران داشته‌اند. علاوه‌براين، اثر شاخص دارايي‌هاي داخلي بانك‌هاي تجاري به كل دارايي‌هاي سيستم بانكي، بر انتشار CO2 در ايران در بلندمدت بي‌معني و در كوتاه‌مدت در سطح 90% معني‌دار و در حدود (205/0-) برآورد شده است. نتايج آزمون عليت نشان داد كه در كوتاه‌مدت يك رابطه علي يك طرفه از سه شاخص توسعه مالي بر انتشار گاز دي‌اكسيدكربن در ايران وجود دارد.

This study, using ARDL model, examines the relationship between carbon dioxide emissions and indicators of financial development with variables such as real per capita non-oil income, per capita energy consumption and ratio of import and export to GDP in Iran during the period 1352-1390. The results show that long-run elasticity of carbon dioxide emissions with respect to real per capita income, per capita energy consumption and export in Iran are positive and with respect to import is negative. According to the results, the ratio of liquid liabilities to GDP and private sector debt to the banking system to GDP have positive and significant effect on carbon dioxide emissions in the long run, (0.257) and (0.304) and in the short run (0.175) and (0.233) in Iran respectively. In addition, the effect of the ratio of commercial bank domestic assets to central bank and total assets of banking system on CO2 emissions in Iran in the long run is non-significant and in the short run is estimated at 90% significance level and about (-0.205). The Causality test results show that there is a short run one-way causal relationship of the three indicators of financial development on emissions of carbon dioxide in Iran.