تاثير درماندگي آموخته شده بر سوگيري حافظه آشكار

Effect of learned helplessness on explicit memory bias

مقدمه: براساس فرضيه خلق همخوان و نظريه باور، افراد اطلاعات هيجاني خوشايند و ناخوشايند را به صورت انتخابي پردازش مي كنند. هدف اصلي مطالعه حاضر تعيين اثر درماندگي آموخته شده بر بازيابي خاطرات ناخوشايند در اشخاصي است كه درمعرض شكست مكرر در حل مساله قرار گرفته اند. روش: چهل و پنج شركت كننده (20 مرد و 25 زن) درمطالعه شركت داشتند. شركت كنندگان به طور تصادفي به يكي از سه گروه زير تقسيم شدند: 1. گروه آزمايشي 2. گروه كنترل 3. گروه انتظار. در ابتدا، نسخه فارسي مقياس BIS/BAS وايت و كارور (1994)، آزمون خود ارزيابي تصاوير آدمك (SAM) و پرسشنامه سبك اسنادي(ASQ) توسط شركت كنندگان پر شد. براي همه آزمودني ها، كلمات هيجاني براي به خاطر سپردن، ارايه شد. سپس به شركت كنندگان در گروه آزمايشي و كنترل مسايلي ارايه شد. شركت كنندگان درگروه آزمايشي فيدبك غير مرتبط با پاسخ براي عملكردشان دريافت كردند، گروه كنترل هيچ فيدبكي دريافت نكرد و گروه انتظار به هيچ مساله اي پاسخ نداد. زمان واكنش، سوگيري پاسخ و حساسيت پاسخ، براي بازشناسي كلمات هيجاني با استفاده از تيوري تشخيص علامت محاسبه شد. يافته ها: تفاوت معناداري در زمان واكنش در ميان گروه ها يافت نشد اما سوگيري پاسخ و حساسيت پاسخ در بين سه گروه تفاوت داشت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد اشخاصي كه در معرض درماندگي آموخته شده قرار گرفتند، از راهبرد سهل گيرانه تري در بازشناسي كلمات منفي استفاده كردند.

Introduction: Based on Mood-congruency hypothesis and Bower theory, individuals selectively process pleasant and unpleasant emotional information. The main objective of the present study was to determine the effect of learned helplessness on the retrieval of unpleasant memory in individuals that are exposed to recurrent failure to solve problem. Method: Forty-five participants (20 males and 25 females) took part in the study. The participants were randomly assigned to one of the three groups: experimental, control, and waiting. To begin with, the Persian version of the Carver and Whiteʹs BIS/BAS scale (1994), Self-Assessment Manikin (SAM) test, and Attributional style questionnaire (ASQ), were filled out by the participants. For all subjects, emotional words were presented for memorization. Then, participants in the experimental and control groups received the same problems. Participants in the experimental group received response-noncontingent feedback for their performance, the control group did not receive any feedback and the waiting group did not respond to any problem. Reaction time (RT), response bias (B) and sensitivity (dʹ) for emotional word recognition was calculated using signal detection theory. Results: No significant differences were observed for reaction time. However, response bias (B) and sensitivity (dʹ) were different in the three groups. Conclusion: The results indicated that individuals who had exposure to learned helplessness, used more liberal strategy for negative word recognition.