بررسي شاخص‌هاي زمان سنجي در بخش اورژانس بيمارستان فيروزگر تهران: 1391

A Survey of Timing Indicators of Emergency Department at Firoozgar Hospital: 2012

مقدمه: سرعت ارايه خدمات در مراكز درماني به خصوص اورژانس، در جهت كاستن از مرگ و مير و معلوليت‌ها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. يكي از مهمترين شاخص‌هايي كه در ارزيابي مراكز اورژانس به كار گرفته مي‌شود مدت زمان انتظار بيماران براي دريافت خدمات تشخيصي درماني مي‌باشد. اين مطالعه به منظور بررسي شاخص‌هاي زمان سنجي شش ماهه اول سال 1391 در بخش اورژانس بيمارستان فيروزگر تهران انجام شده است. روش كار: اين مطالعه از نوع مشاهده‌اي به روش مقطعي در نيمه اول سال 1391 انجام گرفت. جامعه مورد بررسي تمام بيماران مراجعه كننده به بخش اورژانس بيمارستان فيروزگر تهران در نيمه اول سال 1391 بود. جهت جمع آوري داده‌ها از فرم زمان سنجي گردش كار اورژانس با پنج گروه استفاده گرديد. داده هاي حاصل توسط نرم افزار Excel تحليل گرديد. يافته‌ها: متوسط زمان دسترسي به اولين ويزيت باليني در اورژانس در شش ماهه اول سال 1391 حدود سه دقيقه و متوسط زمان انجام اولين خدمات پرستاري در اورژانس حدود سه دقيقه، متوسط زمان دريافت پاسخ آزمايش در اورژانس حدود 170 دقيقه و متوسط زمان انجام راديوگرافي تا حاضر شدن كليشه راديولوژي حدود 125 دقيقه و متوسط زمان انتظار در اورژانس جهت تعيين تكليف بيماران حدود 305 دقيقه بوده است. نتيجه‌گيري: شاخص‌هاي زمان‌سنجي اورژانس در بيمارستان فيروزگر در شش ماهه اول سال 1391 در حد استاندارد است كه از دلايل آن وجود پزشك مقيم طب اورژانس و كميته تعيين تكليف بيماران در بيمارستان است. كليد واژه ها: شاخص هاي زمان سنجي، بخش اورژانس، بيمارستان

Introduction: The speed of service delivery in health care systems, particularly in emergency centers, is crucial to reduce mortality and disability rates. One of the indicators used to evaluate the emergency departments is patients’ waiting time for receiving diagnostic/treatment services. This study aimed to measure the timing indicators in the emergency department at Firoozgar hospital. Methods: This cross-sectional, observational study was conducted during April to September 2012. The study population consisted of all patients admitted to the emergency department at Firoozgar hospital. Workflow forms were used to collect data from five groups. Data were analyzed using Thematic Analysis. Results: According to the findings, in emergency department, the average access times to first clinical visit, first nursing services, receiving lab tests, taking radiology images, and waiting time were found to be 3, 3, 170,125, and 305 minutes, respectively. Conclusion: The timing indicators of emergency at Firoozgar hospital were close to standard which could be due to the presence of emergency resident physicians and the disposition committee. Key words: Timing indicators, Emergency department, Hospital