افزايش يادگيري در سازمان‌ها در پرتو نقش آفريني رهبران تحول آفرين در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال تحصيلي 1392-1391

Learning Improvement in Organizations through Transformational Leadership at Isfahan University of Medical Sciences in 2012-2013

مقدمه: پژوهش‌هاي انجام شده در زمينه رهبري تحول آفرين نشان مي دهد كه رهبري تحول آفرين منجر به رشد و توسعه سازماني مي شود. به همين دليل در چند دهه اخير، توجه رهبري تحول آفرين به يك ضرورت غيرقابل اجتناب تبديل شده است چرا كه سازمان‌ها از طريق رهبري تحول‌آفرين مي‌توانند شاخص‌هاي مزيت رقابتي خود از جمله يادگيري سازماني را بهبود و توسعه دهند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين رهبري تحول‌آفرين و مولفه هاي آن با يادگيري سازماني در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مي‌باشد. روش كار: روش پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ گردآوري داده‌ها، توصيفي- تحليلي است. جهت جمع‌آوري داده‌هاي مورد نظر، تعداد 117 نفر از كاركنان و مديران دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مورد بررسي قرار گرفت. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه رهبري تحول‌آفرين باس و آواليو و پرسشنامه يادگيري سازماني نيف مي‌باشد كه پايايي آن‌ها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.87 و0.88 به دست آمد. روايي اين پرسشنامه ها نيز مورد تاييد متخصصان قرار گرفت. جهت تحليل داده ‏ها از آزمون ‏هاي T تك متغيره و همبستگي پيرسون استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تي تك نمونه اي نشان داد كه وضعيت رهبري تحول آفرين و يادگيري سازماني در سطح نسبتاً مطلوبي قرار دارد . نتايج آزمون همبستگي پيرسون حاكي از آن است كه بين رهبري تحول آفرين و تمامي مولفه ‏هاي آن با يادگيري سازماني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد . نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت كه وجود رهبري تحول آفرين در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان منجر به توسعه و بهبود يادگيري سازماني مي شود. كليد واژه: يادگيري سازماني، رهبري تحول آفرين، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Introduction: studies show that organizations using transformational leadership, achieve high levels of growth and development. For this reason, in recent decades, transformational leadership has become an unavoidable necessity, because through transformational leadership organizations can improve their competitive advantage such as organizational learning. Therefore, the main purpose of this paper is to investigate the relationship between transformational leadership and organizational learning at Isfahan University of Medical Sciences. Methods: Research method was descriptive-correlative. To collect data, 117 employees at Isfahan University of Medical Sciences were surveyed. Research instruments were to questionnaires: 1) Bass and Avalio’s transformational leadership, and 2) Neif’s organizational learning. Reliability coefficients were.87 and .88 respectively, using Chronbach’s formula. The collected data were analyzed using one- sample t-test, and Pearson correlation. Results: Findings showed that there are a positive and significant relationship between transformational leadership and its components (Idealized Influence, Inspirational Motivation, Intellectual Stimulation, and Individualized Consideration) with organizational learning. The collected data were analyzed using one variable t-test, and Pearson correlation. Conclusion: according to the findings, it can be suggested that the existence of transformational leadership can result in the improvement of organizational learning. Keywords: organizational learning, transformational leadership, Isfahan University of Medical Sciences