تاثير تزريق پيشگيرانه كورتيكواستروييد در كاهش درد سمت آلنار مچ دست در بيماران با شكستگي حاد خارج مفصلي ديستال راديوس

The Effect of Prophylactic Corticosteroid Injection in Decreasing the Ulnar Sided Wrist Pain in Patients with Acute Distal Radius Fracture

سابقه و هدف: شكستگي هاي ديستال راديوس يكي از شايع ترين شكستگي ها بوده كه از شايع ترين عوارض آن درد باقي مانده سمت آلنار مچ دست مي باشد. براي درمان اين عارضه ساده ترين راه پيشنهاد شده تزريق كورتيكواستروييد مي باشد. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير تزريق كورتيكواستروييد در پيشگيري از درد سمت آلنار مچ دست در بيمارن با شكستگي ديستال راديوس انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 82 بيمار با شكستگي خارج مفصلي ديستال راديوس كه كانديد جا اندازي بسته و پين گذاري از راه پوست بودند، انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه كنترل و كورتيكو استروييد تقسيم گرديدند. گروه كورتيكو استروييد يك تزريق بتامتازون در اطراف استيلوييد آلنا قبل از جاندازي شكستگي دريافت كردند و گروه كنترل پلاسبو (39 نفر) بيماران تا شش ماه پس از عمل جراحي پيگيري شدند. شدت درد بيماران با شاخص آنالوگ چشمي سنجيده و مورد مقايسه قرار گرفت. IRCT: 201104062115 N1 يافته ها: از 82 نفر كه دوره پيگيري را به پايان رساندند، 39 نفر در گروه كنترل (پلاسبو) و 43 نفر در گروه كورتيكواستروييد قرار داشتند. ميانگين سني بيماران در گروه كنترل 62/13±39 سال و در گروه استروييد 23/13±42 سال بود. در پايان دوره سه ماهه پيگيري، تفاوت دو گروه از نظر تعداد افراد بدون درد سمت آلنار مچ دست معني دار بود (12 نفر در گروه كورتيكواستروييد و 23 نفر در گروه كنترل، 038/=0p)، در حالي كه در پيگيري شش ماهه اينگونه نبود (18 نفر در گروه كورتيكواستروييد و 23 نفر در گروه كنترل، 507/0p=)، ولي در هر دوي اين زمان ها متوسط ميزان اسكور درد در گروه كنترل بالاتر از گروه استروييد بود (89/1±39/2 در مقابل41/1±09/1 در پيگيري سه ماهه و 88/1±92/1 در مقابل 21/1±95/0 در پيگيري شش ماهه) (05/0 > p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه بنظر مي رسد تزريق كورتيكواستروييد بصورت پيشگيرانه باعث كاهش شدت درد سمت آلنار مچ دست در بيماران با شكستگي خارج مفصلي ديستال راديوس مي شود.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Distal radius fractures are one of the most common fractures and ulnar sided wrist pain is one of the most common complications of these fractures. The simplest treatment for this complication is corticosteroid injection. The present study was designed to assess the effect of corticosteroid injection in prevention of ulnar sided wrist pain. METHODS: In this clinical trial study, 82 patients with distal radius fracture scheduled for closed reduction and percutaneous pin fixation were randomly divided into control and corticosteroid groups. In the cortcosteroid group the patient received a single betamethasone injection in the dorsoulnar side of the wrist before reduction, while the control group received placebo. The patients were followed for 6 months. The pain was assessed by visual analogue score and compared. (IRCT 201104062115N1) FINDINGS: Finally 82 patients were followed for 6 months, 39 in control (placebo) and 43 in corticosteroid group. The mean age of the patients was 39±13.62 in control and 42±13.23 in steroid group. At the end of the 3 month follow up the difference between the two groups with regard to the number of individuals without ulnar sided wrist pain was statistically significant (12 individuals in the control and 23 in steroid groups, p=0.038), while this was not the case in the 6 months follow up (18 individuals in the control and 23 in steroid groups, p=0.507), but in the both time frames the mean visual analogue pain score was higher in the control group (2.39±1.89 vs 1.09±1.41 at 3 months and 1.92±1.88 vs 0.95±1.21 at 6 months follow up (p < 0.05). CONCLUSION: Based on the findings of the present study it seems that prophylactic corticosteroid injection will be associated with a decrease in the severity of wrist pain in patients with acute distal radius fractures. With regard to the decrease in the number of painless individuals.