بر IL 28B ژن rs اثر پلي مورفيسم تك نوكلئوتيدي 12979860 پاسخ به درمان با پگ- اينترفرون/ريباورين در بيماران C ايراني مبتلا به هپاتيت

The Effects of Single Nucleotide Polymorphism of IL28B Gene (rs12979860) on Treatment Response to Pegylated Interferon/Ribavirin in Iranian Patients with Hepatitis C

شامل تجويز دارويی پگ اينترفرون و ريباورين م ی باشد. ژنتيك HCV سابقه و هدف : درمان استاندارد برای عف ونت ميزبان از عواملی است كه تا حد زيادی بر روی چگونگی پاسخ دهی به درمان تاثير گذار است . مطالعات اخير وجود را ب ه عنوان يك فاكتور ميزبانی م ؤثر در در مان عفونت معرفی IL28B در ناحيه پروموتر ژن rs پلی مورفيسم 12979860 نموده است. لذا هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط اين پلی مورفيسم با نحوه پاسخ به درمان در بيماران ايرانی بوده است. 71 بيمار حساس و 37 ) C مواد و روش ها : اين مطالعه بررسی مقطعی بر روی 108 نمونه خون بيمار مبتلا به هپاتيت فراوانی پلی مورفيسم ها توسط روش ،DNA بيمار مقاوم به درمان) به همراه 50 فرد سالم انجام گرديد. پس از استخراج بر روی ژل پلی آكريلاميد الكتروفورز شدند. PCR تعيين و در نهايت محصولات PCR -RFLP 39/ 28 نفر ( 4 ،CC نشان داد كه از مجموع 29 بيمار دارای ژنوتايپ C/T يافته ها: آناليز آماری در مورد پلی مورفيسم 59 درصد ) به درمان پاسخ داده و از / 42 بيمار ( 2 ،C/T درصد) حساس به درمان و از 75 بيمار حاوی ژنوتايپ هتروزيگوت فقط يك نفر به درمان پاسخ داده بود. ،TT 14 بيمار دارای ژتوتايپ مشاهده شده است . T در مق ايسه به آلل (SVR) با پاسخ پايدار ويروسی C استنتاج: ارتباط معن ی داری بين وجود آلل به عنوان يك ماركر زيستی مهم در پيش بينی پاسخ rs اطلاعات بيان گر آن است كه می توان از تعيين ژنوتايپ 12979860 استفاده نمود. هرچند مطالعه با تعداد نمونه بيش تر ضروری به نظر می رسد. HCV به درمان در بيماران مبتلا به

Background and purpose: The standard of care treatment for infected patients with HCV is based on a combination of pegylated interferon alpha and ribavirin. Recently, the rs12979860 SNP polymorphism, located upstream of the interleukin 28B gene, was shown to be strongly associated with response to anti-HCV therapy. This study investigated the distribution of the (C/T) polymorphism with sustained virologic response (SVR) to chronic Hepatitis C virus infection among Iranian population. Material and Methods: This cross-sectional study was performed in 108 blood samples including 71 SVR positive and 37 negative samples from individuals suffering from chronic hepatitis C, and 50 healthy controls. DNA was extracted from the samples and the frequency of the polymorphism was analyzed using PCR-RFLP method. Finally, the products were detected on polyacrylamide gel electrophoresis. Results: In the analysis of the data for C/T polymorphism, the CC genotype was identified in 29 patients of whom 28 (39.4%) achieved SVR, while the CT heterozygous was found in 75 patients and SVR was achieved in 42 (59.2%). Finally, the TT was detected in 14 patients and only one (1.4%) responded to treatment. Conclusion: Patients with C allele had significantly higher SVR rate than those with T allele. These data suggest that genotype detection of rs12979860 SNP may be useful as an important predictive biomarker for SVR in patients infected with HCV. However, further studies with more samples lead to more validated results.