مدل‎سازي الگوهاي رفتاري سفرهاي كار و خدمات ساكنان شهر تهران

تعيين محلّ سكونت و دريافت خدمات به‎عنوان عمده‎ترين فعّاليّت‎هاي انسان، نيازمند تحليل دقيق الگوهاي رفتاري انسان مي باشد. هدف اين مقاله مدل‎سازي الگوهاي رفتاري سفرهاي كار و خدمات ساكنان بيست‎ودو منطقه‎ي شهر تهران، از طريق ساخت و پرداخت مدل‌هاي كار ـ به ـ خانه و خانه ـ به ـ خدمت، از نوع مدل انتخاب (مدل لوجيت چندگانه) با استفاده از روش بيشينه‎ي درست‎نمايي است. بنابراين، ابتدا مدل لوجيت و نيازهاي اطلاعاتي مدل‎سازي بررسي و معرّفي و سپس به توابع مطلوبيّت كار ـ به ـ خانه و خانه ـ به ـ خدمت پرداخته مي‎شود كه بر اساس ويژگي‎ها و عوامل جذب يا دفع‎كننده‎ي مناطق براي انتخاب محلّ سكونت يا دريافت خدمات ساكنان شهر تهران ساخته مي‎شوند. پس از ساخت تعداد زيادي توابع مطلوبيّت كار ـ به ـ خانه و خانه ـ به ـ خدمت، مقادير ثابت و ضرايب نهايي متغيّرهاي توابع، بر اساس مدل لوجيت چندگانه و مشاهدات سفرهاي كار ـ به ـ خانه و خانه ـ به ـ خدمت شهر تهران و استفاده از روش بيشينه‎ي درست‎نمايي، توابع مطلوبيّت نهايي توليد مي‎شوند. پس از بررسي آماري، علايم و ضرايب متغيّرهاي توابع مطلوبيّت ساخته‎شده و درنهايت، صحّت و دقّت مدل‎سازي‎ها در بازسازي سفرهاي كاري و خدماتي مشاهده‎شده‎ي شهر تهران، از طريق تابع روندگراي خطّي تحليل مي‎شوند. مقدار خوب و بالاي ميزان برازندگي مدل‎سازي مشخّص مي‎كند، مدل هاي حاصل، برآوردها را در سطح مطلوبي از مشاهده هاي نظير خود بازسازي مي‎كنند. مدل هاي نهايي مي توانند الگوهاي رفتاري پيچيده‎ي سفرهاي كاري و خدماتي ساكنان شهر تهران را بر اساس مدل احتمالي لوجيت شبيه‎سازي كنند.