بررسي شيوع اينتگرون هاي كلاس 1، 2 و3 در سويه هاي XDR اسينتوباكتر بوماني جدا شده از بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان هاي شهر همدان

Prevalence of class1, 2 and 3 integrons among extensive drug resistance Acinetobacter baumanii strains isolated from intensive care units in Hamadan, west province, Iran

زمينه و اهداف: اسينتوباكتربوماني كوكوباسيل فرصت طلب، گرم منفي، هوازي و غير تخميري است. مقاومت روزافزون به آخرين خط درماني پادزيستي و مقاومت بالاي محيطي، كنترل و ريشه كني اين باكتري را دشوار نموده است. الگوي مقاومت اين باكتري در هر منطقه با منطقه ديگر متفاوت است. با توجه به افزايش مرگ و مير در بيماران تعيين اين الگو براي مشخص نمودن استراتژي مقابله با اين باكتري و استفاده بهينه از پادزيست ها ضروري است، لذا هدف از انجام اين مطالعه بررسي شيوع اينتگرون ها و ارتباط آن ها با مقاومت دارويي اين باكتري است. مواد و روش كار: اين مطالعه برروي 100 ايزوله اسينتوباكتر بوماني جدا شده از بيماران بستري در بخش هاي ICU طي سال هاي 1392-1391در شهر همدان انجام شد. پس از تعيين هويت سويه ها با روش فنوتيپي، تاييد نهايي آن ها توسط رديابي ژن blaOXA-51 با روش PCR صورت پذيرفت. الگوي حساسيت پادزيستي ايزوله ها به روش ديسك آگار ديفيوژن (DAD) تعيين گرديد. حضور اينتگرون هاي كلاس 1، 2 و 3 با استفاده از روش PCR مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه بالاترين مقاومت نسبت به پادزيست سفتازيديم (98 %) و بيشترين ترين حساسيت مربوط به پادزيست هاي كليستين سولفات (99 %) و تايجي سايكلين (88 %) مشاهده شد. فراواني اينتگرون هاي كلاس 1 و 2 به ترتيب برابر 97 % و 31 % در ميان سويه هاي ايزوله شده بود. اينتگرون كلاس 3 در هيچ يك از ايزوله ها يافت نشد. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه مقاومت بسيار بالا نسبت به كلاس هاي مختلف پادزيستي در ايزوله ها و شيوع بالاي اينتگرون كلاس 1 مشاهده شد كه آناليز آماري نيز ارتباط اينتگرون كلاس 1 را با مقاومت دارويي در اين سويه ها نشان داد(p < 0.5). هم چنين از لحاظ آناليز آماري نتايج معني داري بين حضور اينتگرون كلاس 2 و الگوي مقاومت دارويي وجود نداشت.

Background and Aim: Acinetobacter baumannii is opportunistic, gram negative, aerobic and nonfermentative coccobacilli. It is difficult to control and eradicate these bacteria, because of increased resistance to last-line antibiotic therapy and high peripheral resistance. The purpose of this study was to determine the prevalence of integron and its relationship with the antibiotic resistance in A. baumannii. Materials and Methods: 100 isolates of A. baumannii were gathered since 2012-2013 from ICU of three educational hospitals of Hamadan,Iran. After phenotypic identification of strains, they were confirmed with amplification of the blaOXA-51 gene by PCR. Antibiotic susceptibility pattern of isolates was determined by disk agar diffusion (DAD) method. The presence of class 1, 2 and 3 integrons were analyzed using the PCR method. Results: The most antibiotic resistance pattern was observed to ceftazidime (98%) and the highest sensitivity was seen to colistin sulfate (99%) and tigecycline (88%). Prevalence of integron class 1 and 2 were 97% and 31%, respectively. Class 3 integron was found in any of the isolates. Conclusions: In this study, a very high resistance to different classes of antibiotic and high prevalence of class 1 integron was detected in A. baumannii. Statistical analysis showed association of class 1 integron with drug resistant in this bacterium. Also no significant relationship between antibiotic resistance and the presence of class 2 integron was found in statistical analysis.