رابطه خودتنظيمي با انگيزش پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران

The relationship of self regulation with achievement motivation and academic achievement in high school female students in Tehran

هدف پژوهش، بررسي رابطه بين خودتنظيمي با انگيزش پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران بود. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامي دختران متوسطه شهر تهران بود. حجم نمونه 300 نفر بود كه به شيوه نمونهگيري خوشهاي چندمرحله اي انتخابشدند. ابزارهاي مورد استفاده، شامل «پرسشنامه يادگيري خودتنظيمي (صلاحيت ميانبرنامهاي) با 52 پرسش براساس مقياس ليكرت، پرسشنامه انگيزش پيشرفت هرمنس با 29 پرسش چهارگزينه اي بهعلاوه معدل نيمسال اول دانش آموزان نيز جهت اندازهگيري عملكرد تحصيلي، بودهاست. جهت تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي (همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره گامبهگام) استفادهشد. تحليل دادهها نشانداد كه بين خودتنظيمي و انگيزش پيشرفت دانش آموزان دختر رابطه مثبت و معنيدار وجوددارد (501/.) و متغير پيشبين خودتنظيمي، 25 درصد واريانس انگيزش پيشرفت را تبيينميكند؛ همچنين بين خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي، رابطه مثبت و معنيدار وجوددارد (744/.) و خودتنظيمي، 54 درصد واريانس متغير ملاك پيشرفت تحصيلي را تبيينميكند. نتايج ديگر نشاندادند كه بين انگيزش پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دانشآموزان دختر، رابطه معنيدار مثبت وجوددارد (53./) و متغير انگيزش پيشرفت، توان تبيين 28 درصد واريانس متغير ملاك يعني پيشرفت تحصيلي را دارد. نتايج رگرسيون گامبهگام حاكي از آن بود كه متغيرهاي خودتنظيمي و انگيزش پيشرفت با هم، 56 درصد از واريانس پيشرفت تحصيلي را تبيينميكنند.

The objective of the present study was to examine the relationship of self regula-tion with achievement motivation and school achievement among high school fe-male students in Tehran. Population includes all female high school students in Tehran. 200 students were selected through multistage cluster sampling method. The instruments consisted of self-regulation learning questionnaire with 28 questions, Likert scale; Herman’s achievement motivation questionnaire with 29 questions- likert scale & student’s first semester’s average score to measure academic performance. For data analysis, descriptive and inferential statistics (Pearson correlation & stepwise multiple regression) were used. The analyzed data indicated that there is a significant relationship between self-regulation and achievement motivation (. /501) and the predictor variable “self-regulation”, can explain 25 percent of the variance of the achievement motivation. Also, on this point there is substantial relationship between self-regulation and school achievement among female students (. /53) and achievement motivation can explain 28 percent of variant of the school achievement. Step wise regression reveals that self regulation and achievement motivation together can explain. /.56 of variant of academic achievement