بررسي مديريت نگهداشت تجهيزات پزشكي در بيمارستان‌هاي ناجا

Study of Medical Equipment Maintenance Management in NAJA Hospitals

مقدمه: يكي از گلوگاه‌هاي عمده هزينهبري نظام سلامت؛ تجهيزات پزشكي بوده و بيش از 30% هزينه‌هاي هر تخت بيمارستان در سال سهم تجهيزات است. با توجه به اهميت موضوع، هدف اين مقاله بررسي وضعيت مديريت نگهداشت تجهيزات پزشكي براي تصميم‌گيري و سياست‌گذاري مسيولين است. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع مشاهده‌اي- مقطعي است. محيط پژوهش بيمارستان‌هاي ناجا، با تعداد نمونه 190 نفر كه به روش سرشماري انجام شد. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه خودساخته، مصاحبه، مشاهده اسناد و مدارك استفاده شد و روايي و پايايي آنها توسط آزمون‌هاي اعتبار محتوا و باز آزمايي تاًييد گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (تحليل واريانس يك‌طرفه، آزمون t مستقل و همبستگي پيرسون) و توسط نرم‌افزارهاي Excel و SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها در زمينه‎ي ابعاد مديريت نگهداشت نشان مي‌دهد كه بين ميانگين امتيازات داده‌شده به ابعاد مديريت در بيمارستان‌ها اختلاف معني‌داري وجود دارد و بيمارستان 1 (ايران) بالاترين ميانگين امتياز و بيمارستان 7 (ولي‌عصر) كمترين ميانگين امتياز را دارا بود و ميانگين امتياز بقيه بيمارستان‌ها در بين اين دو بيمارستان قرار داشت. همچنين بعد هدايت و هماهنگي با ميانگين 3/28 بالاترين امتياز و برنامه‌ريزي با ميانگين 2/84 كمترين امتياز را دارا است. ميانگين امتيازات داده‌شده در مردها بيشتر از زن‌ها بود. وضعيت تاهل، تحصيلات، نوع مدرك تحصيلي و نوع استخدام تاثيري بر امتيازدهي نداشت. بين سن و سنوات خدمتي با امتيازدهي به ابعاد مديريت همبستگي وجود نداشت. در آخر اينكه 68/6 درصد موافق چارت سازماني فعلي مديريت نگهداشت و 31/4 درصد مخالف چارت فعلي بودند. نتيجه‌گيري: بيمارستان‌هاي ناجا در ابعاد مديريت نگهداشت تجهيزات پزشكي در وضعيت مناسبي قرار دارند، بااين‌وجود بايستي در جهت ارتقا اين وضعيت تلاش بيشتري صورت گيرد و ضمن توجه مستمر به امر آموزش، در راستاي بهبود ابعاد مديريت نگهداشت و همچنين چارت سازماني آن گام برداشته شود.

Background: One of the major bottlenecks for costs of health care system is medical equipment, where more than 30% of costs for hospital beds are dedicated to medical equipment. Considering the importance of the subject, the aim of this paper is to review the status of medical equipment maintenance management for decision- making and policy making authorities. Materials and Methods: This observational cross-sectional study with sample size of 190 participants who were selected by census method, exerted in the NAJA hospitals. Data gathering was done by questionnaire, interviews and documents. Validity and reliability of questionnaire were approved by content validity and retest. Data analysis was performed by descriptive and inferential statistics (ANOVA, t-test, Pearson correlation). Results: Results showed that in the dimensions of maintenance management in hospitals, there is a significant difference between mean scores. Iran hospital has the highest rank out of 7 hospitals and Asr has the lowest mean score. In NAJA hospitals, dimensions of directing and coordinating had the highest (3.28), where planning had the lowest score (2.84). Average scores given by men were higher than women. Marital status, education, type of degree and type of employment had no effect on scoring. There is no correlation between age and years of service with scoring. 68.6 percent of participants were agreed and 31.4 percent opposed current chart of maintenance management. Conclusion: NAJA hospitals are in good condition in aspects of medical equipment maintenance management; however, it is obligatory to make more efforts to improve the situation by continuous education and reconsidering current organization chart.