تأثير ماتريكس استخوان دمينراليزه‌ گاو بر ترميم نقايص استخوان پاريتال خرگوش

The effect of bovine demineralized bone matrix on regeneration of rabbit parietal bone defects

زمينه و هدف: مطالعه‌ حاضر جهت ارزيابی تأثير ماتريكس استخوان دمينراليزه‌ گاو  )زنوگرافت؛ (Demineralized Bone Matrix (DBM) در فرآيند ترميم نقايص استخوان و مقايسه‌ آن با پودر استخوان دمينراليزه‌ انسان (DBM انسان: آلوگرفت) كه به صورت بالينی مورد استفاده قرار می‌گيرد، طراحی شده است. روش بررسی: مطالعه بر روی 7 عدد خرگوش نر سفيد نژاد نيوزلندی انجام گرفت. در ناحيه‌ درز ميانی استخوان پاريتال هر خرگوش، سه نقص استخوانی بای‌كورتيكال به قطر 8‌ ميلی‌متر با فرز ترفاين شماره 8 ايجاد شد. نقايص با مواد پيوندی به صورت تصادفی، پر شدند. يكی از نقايص در همه‌ خرگوش‌ها بدون ماده‌ پيوندی رها شد (به عنوان نقص كنترل). 3 ماه بعد ارزيابی هيستوپاتولوژيك در مورد ميزان استخوان‌سازی انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از تست Friedman مقايسه‌ شدند و هنگامی كه P-value كمتر از 05/0 بود، تستWilcoxon  (Boneferroni adjusted) برای مقايسه‌ دو به ‌دوی گروه‌ها به‌كار گرفته شد. يافته‌ها: آناليز آماری نشان داد كه اختلاف بين نمونه‌های گروه محتوی DBM گاو با گروه كنترل (03/0P=) و DBM انسان با گروه كنترل (02/0P=) از جهت آماری معنی‌دار بود، اما اختلاف بين گروه‌های DBM گاو و DBM انسان معنی‌دار نبود (87/0P=). نتيجه‌گيری: نتايج اين مطالعه ترميم رضايت‌بخشی را در نقايص استخوان پاريتال خرگوش كه با DBM گاو پر شده بودند، نشان داد. ميزان بهبودی در اين نقايص با بهبودی نقايص استخوانی پرشده با DBM انسان كه به صورت بالينی مورد استفاده قرار می‌گيرد، قابل مقايسه بود.

Background and Aims: The present study was designed for evaluation of bovine demineralized bone matrix (DBM) in healing process of bone defects and comparison of bovine DBM (xenograft) and human DBM (allograft) which is used clinically. Materials and Methods: Seven male white New Zealand rabbits were used in this study. The incision was made directly over the midsagital suture of the parietal bone. Then 3 bicortical defects were created with trephine bur No.8 (8mm diameter). The defects were randomly filled with graft materials. One of the defects was left without any graft in all samples (as a control defect). The amount of bone formation was evaluated 3 months after surgery histopathologically. The data were analyzed using Friedman test, and when P-value was less than 0.05, the pair wise group comparison were performed by Wilcoxon (Boneferroni adjusted) test. Results: Statistical analysis showed that there was a significant difference between bovine DBM group with control group (P=0.03). Furthermore, human DBM group was significantly different from control group (P=0.02). However, the difference between bovine DBM group and human DBM group was not statistically significant (P=0.87). Conclusion: The results of this study showed the satisfactory bone healing in rabbit parietal bone defects filled with bovine DBM. The amount of healing in these defects was similar to bone defects which were filled with human DBM that is used clinically.