ارتباط بين خرخر و اختلالات رفتاري- حركتي خواب در كودكان 12- 2 ساله شهر قم: مطالعه مورد شاهدي

The relationship between snoring and sleep behavior and movement disturbances (SBMDs) in 2-12-year-old children in Qom city

چكيده زمينه و هدف: اختلالات رفتاري حركتي خواب از شيوع نسبتاً بالايي در كودكان برخوردار است و تاثير بسزايي در كارهاي روزمره و كيفيت زندگي دارد. از طرفي خرخر در كودكان يكي از مهم‎ترين دلايل اختلالات خواب مي‎باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين خرخر و اختلالات رفتاري حركتي خواب در كودكان 2-12 ساله شهر قم صورت گرفت. مواد و روش‎ها: در اين مطالعه كه به صورت مورد شاهد در طي سه ماه صورت گرفته، 100 كودك مبتلا به خرخر و 100 كودك غير مبتلا به خرخر به روش نمونه‎گيري در دسترس مورد بررسي و مقايسه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده دو پرسش‎نامه استاندارد برلين و Childhood Sleep بود. اطلاعات توسط مصاحبه سازمان يافته از والدين كودكان گردآوري شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‎ها: ميانگين اختلالات رفتاري حركتي در گروه مورد و شاهد به ترتيب 15/3 ± 78/13و 72/3 ± 45/11 بود. آزمون تي مستقل اختلاف معني‎داري را بين ميانگين نمره اختلالات رفتاري حركتي بين دو گروه مورد و شاهد نشان داد(001/0 > p). هم‎چنين رابطه معني‎داري بين خرخر و سابقه بزرگي آدنوييد (001/0 > p) و آپنه و اختلالات رفتاري حركتي (036/0=p) مشاهده گرديد. ولي بين سن كمتر و بيشتر از 7 سال با اختلالات رفتاري حركتي (231/0=p) و شدت خرخر با اختلالات رفتاري حركتي (202/0=p) رابطه معني‎داري ديده نشد. نتيجه گيري: اين مطالعه اهميت اختلالات خواب به ويژه خرخر و اختلالات رفتاري حركتي و ارتباط اين دو را نشان مي‎دهد. اهميت دادن به اين موضوعات موجب آگاهي والدين و همكاران در جهت تشخيص و درمان به موقع اختلالات خواب خواهد شد. واژگان كليدي: خرخر، اختلالات رفتاري حركتي خواب، كودكان

Abstract Background: Sleep behavior and movement disturbance (SBMD) is of a relatively high prevalence in children and has a significant impact on their performance in daily activities and quality of life. Snoring, on the other hand, is considered one of the main causes of sleep disturbance in children. This study aims to assess the relationship between snoring and SBMD in 2 to 12-year-old children in Qom city. Materials and Methods: In this case-control study, 100 children with snoring and 100 healthy children were studied over 3 months. The parents took Berlin questionnaire on snoring and childhood sleep questionnaire. Data analysis was done using SPSS software version 18. Results: There was a significant correlation in mean SBMD between case (13.78) and control (11.45) groups (p < 0.001). Independent t-test indicated a significant difference between the case and control groups in the mean of SBMD (p < 0.001). Also, significant relationships were seen between snoring and adenotonsilar hypertrophy (p < 0.001) and apnea and SBMD (p=0.036), but there was not any relationships between SBMD and age, children less than 7 and more than 7 years old (p=0.231), and severity of snoring and SBMD (p=0.202). Conclusion: This study demonstrates the importance of sleep disorders, especially snoring and SBMD and their relationship, in children. Sufficient attention to this issue can raise parents and physicians awareness and pave the way for early diagnosis and treatment of these disorders. Keywords: Children, sleep behavioral and movement disturbance, snoring