در ايزوله هاي باليني ica تشكيل بيوفيلم و حضور ژن هاي استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از بخش مراقبت هاي ويژه

Biofilm Formation and Presence of ica Genes in Staphylococcus aureus Isolated from Intensive Care Unit

سابقه و هدف: استافيلوكوكوس اورئو سيكی از عوامل اصلی عفونت های بيمارستانی از جمله پنومونی، عفونت حاصل از جراحی و عفونت خون بوده و هم چنين به عنوان يك عامل اصلی مولد عفون ت های اكتسابی جامعه می باشد . توانايي اتصال به سطوحی از قبيل كاتترها و تشكيل بيوفيلم يكی از مهم ترين عوامل موثر در توانايی بيم اريزايی اين باكتری محسوب درجدايه های بالينی استافيلوكوكوس اورئوس ica می شود. هدف از اين مطالعه بررسی تشكيل بيوفيلم و حضور ژن هاي جداشده از بخش مراقبت های ويژه است. 1391 تعداد 72 جدايه بالينی استافيلوكوكوس اورئو ساز 3 بيمارستا ن شهر - مواد و رو شها: طی سال های 1392 تعيين گرديد. توانايی تشكيل بيوفيلم CLSI تهران جمع آوری گرديد. حساسيت آنتی بيوتيكی بر اساس روش های استاندارد icaABCD در شرايط آزمايشگاهی با استفاده از روش ميكروپليت سنجيده شد. سپس تمامی جدايه ها از نظر حضور ژن هاي مورد ارزيابی قرار گرفتند. PCR با استفاده از روش يافته ها: آزمايش حساسيت ضد ميكروبی نشان داد كه 28 درصد جدايه ها مقاوم به اگزاسيلين بودند و در هيچ يك از 36 درصد) قوی، در 30 جدايه / جدايه مقاومت نسبت به ونكومايسين و لينوزولايد مشاده نگرديد. تشكيل بيوفيلم در 26 جدايه ( 1 34 جدايه ،icaA 58 درصد) واجد ژن / 22 درصد) ضعيف گزارش گرديد. 42 جدايه ( 3 / 41/6 درصد) متوسط و در 16 جدايه ( 3 ) ب وده اند. icaD 69 درصد) واجد ژن / و 50 جدايه ( 5 icaC 63 درصد) واجد ژن / 46 جدايه ( 8 ،icaB 47/2 درصد) واجد ژن ) استنتاج: جدايه های بالينی استافيلوكوكوس اورئو ستوانايی متفاوتی در تشكيل بيوفيلم دارند. اتصال و تشكيل بيوفيلم توسط باكتری روی وسايلی از قبيل سوندهای درون عروقی می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزايش دهد . علاوه بر اين، باكتری های درون بيوفيلم به سختی توسط آنتی بيوتيك ها از بين می روند، كه اين پديده در بخش های درمانی و ب هخصوص بخش مراقبت های ويژه می تواند مشكلات جدی را ايجاد نمايد.

Background and purpose: Staphylococcus aureus is recognized as the most important pathogen responsible for nosocomial infections, mainly pneumonia, bloodstream infections, and surgical site infection. It also remains a major cause of community-acquired infections. The possibility of biofilm formation on the surface and implicated devices such as catheters is one of the most important virulence factors in S.aureus. The aim of this study was to investigate the biofilm formation ability and presence of ica genes in clinical isolates of S.aureus from intensive care unit. Material and methods: A total of 72 clinical S. aureus isolates was collected from three hospitals in Tehran. Antibiotic susceptibility testing was performed as recommended by the CLSI for 11 antibiotics using disk diffusion method. Ability of biofilm formation was measured by Microtiter plate assay. All isolates were then examined for presence of the icaABCD genes. Results: The microtiter plate assay results showed that attachment abilities in 26 (36.1%) strains were strong, in 30 (41.6%) strains were moderate, and in 16 (22.3%) strains were weak. The prevalence of the icaA, icaB, icaC and icaD genes among the studied isolates was as follows: icaA positive: 42 (58.3%), icaB positive: 34 (47.2%), icaC positive: 46 (63.8%) and icaD: 50 (69.5%). Conclusion: Our results suggest different biofilm formation ability in clinical isolates of S.aureus. Biofilm formation on devices such as intravascular catheters can increase the risk of infection. Moreover, bacterial biofilms show increased tolerance to antibiotics. This is a serious problem in medical centers specially, in intensive care units.